Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. VIII SA/Wa 323/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wojciech Mazur, Sędziowie Sędzia WSA Artur Kot /sprawozdawca/, Sędzia WSA Marek Wroczyński, Protokolant Katarzyna Filipowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2008 r. sprawy ze skargi I.S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] maja 2008 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 rok oddala skargę.

Uzasadnienie

1.1. Zaskarżoną decyzją z [...] maja 2008 r., po rozpatrzeniu odwołania I.S. (dalej: "skarżący"), Dyrektor Izby Skarbowej w W. (dalej: "organ odwoławczy" lub "Dyrektor Izby Skarbowej") utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w S. z [...] stycznia 2008 r. (dalej: "organ I instancji" lub "Naczelnik Urzędu Skarbowego"). Przedmiotem decyzji było określenie skarżącemu zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w kwocie 50.539 zł. W zeznaniu podatkowym (PIT - 36) deklarował on podatek należny w kwocie 864 zł.

1.2. Uzasadniając swoje stanowisko organ odwoławczy powołał się na ustalenia faktyczne organu I instancji dokonane po przeprowadzeniu kontroli podatkowej. Wyjaśnił, że skarżący prowadził w 2006 r. działalność gospodarczą pod nazwą T., a jej przedmiotem było świadczenie usług transportowych. Zdaniem organów podatkowych, skarżący zawyżył koszty uzyskania przychodów o 156.995 zł. Bezpodstawnie ewidencjonował bowiem w księgach podatkowych poszczególne kwoty wynikające z faktur, które nie odzwierciedlają rzeczywistości (obrotu paliwami). Sporne faktury wystawione zostały przy tym przez podmioty nieistniejące. Skarżący naruszył tym samym art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej: "u.p.d.o.f."). Z tej przyczyny organy uznały za nierzetelną prowadzoną przez skarżącego podatkową księgę przychodów i rozchodów. Nie uznały jej nadto za dowód w sprawie, w części dotyczącej stwierdzonych nieprawidłowości.