Wyrok WSA w Warszawie z dnia 26 listopada 2008 r., sygn. VI SA/Wa 622/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Małgorzata Grzelak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Ewa Frąckiewicz Asesor WSA Danuta Szydłowska Protokolant Eliza Mroczek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 listopada 2008 r. sprawy ze skargi S. Sp. z o.o. z siedzibą w W. na decyzję Głównego Inspektora Transportu Drogowego z dnia [...] sierpnia 2007 r. nr [...] w przedmiocie kary pieniężnej oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] sierpnia 2007 r. , [...] Główny Inspektor Transportu Drogowego (GITD), po rozpatrzeniu odwołania wniesionego przez skarżącą spółkę S. sp. z o. o. z siedzibą w W. od decyzji [...] Wojewódzkiego Inspektora Transportu Drogowego z [...] lutego 2007 r. nr [...] o nałożeniu na stronę kary pieniężnej w wysokości 10.000,- złotych - utrzymał w mocy zakwestionowaną decyzję organu I instancji.

Podstawę faktyczną decyzji stanowiło wykonywanie przewozów okazjonalnych z naruszeniem zakazów określonych w art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie drogowym, co stwierdzono podczas kontroli drogowej przeprowadzonej w dniu 27 listopada 2006 r. udokumentowanej protokołem kontroli [...] Na dachu skontrolowanego pojazdu marki [...] o nr rej [...] należącego do spółki było zamontowane urządzenie techniczne - podświetlany transparent m.in. z numerem telefonu [...] i napisem "S.". Dodatkowo na bocznych częściach pojazdu stwierdzono naniesione oznaczenie z ww. numerem telefonu przedsiębiorstwa świadczącego usługi przewozu okazjonalnego. W toku kontroli okazano wypis z licencji na wykonywanie transportu drogowego osób wydaną dla S. sp z o.o. Kierowca pojazdu podczas przesłuchania stwierdził, że pracuje na podstawie umowy zlecenia w firmie S. Okazał do kontroli zaświadczenie z 13 października 2006 r. wystawione przez S. sp z o.o. w którym widnieje zapis, że jest zatrudniony w S. sp z o.o.

W trakcie postępowania administracyjnego skarżąca spółka stwierdziła, iż przepis art. 18 ust. 5 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o transporcie drogowym w brzmieniu przyjętym nowelą ustawy z dnia 29 lipca 2005 r. (Dz. U. Nr 180, poz. 1497) nie dotyczy w ujęciu podmiotowym przedsiębiorców wykonujących działalność gospodarczą w zakresie krajowego transportu drogowego w przewozach okazjonalnych na podstawie wydanych licencji. W ocenie skarżącej zakazy określone w art. 18 ust. 5 cyt. ustawy nie mogą dotyczyć przewoźników posiadających ważne licencje na przewóz osób w transporcie drogowym. Według strony skarżącej uznać należy, iż zakazy określone w art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie drogowym mogą dotyczyć tych przedsiębiorców, którzy wykonują przewozy okazjonalne zarobkowe jako działalność "uboczną" w stosunku do swej podstawowej działalności. Zdaniem spółki zakazanie przedsiębiorcy posiadającemu licencję (lub zezwolenie) na wykonywanie transportu drogowego umieszczania na pojeździe oznaczeń z nazwą, adresem oraz telefonem przedsiębiorcy stanowiłoby naruszenie fundamentalnych dla działalności gospodarczej zasad wolności (swobody) jej prowadzenia oraz równości konkurencji. Strona stwierdziła, iż interpretacja zakazów z art. 18 ust. 5 ustawy o transporcie drogowym nie może także zmierzać do wyeliminowania z rynku, z pogwałceniem zasad wolności i konkurencji, określonej grupy przedsiębiorców wykonujących obecnie przewozy okazjonalne. Niezależnie od powyższego skarżąca uznała, iż przepisy art. 18 ust. 5 cyt. ustawy zostały sformułowane niezgodnie z zasadami rzetelnej legislacji oraz zasadami techniki legislacyjnej. W ocenie strony przepisy te budzą również zastrzeżenia co do ich zgodności z prawem europejskim. Ponadto tytułem wyjaśnienia zasad współpracy S. z innym podmiotem spółka wyjaśniła, że współpraca wynika z umowy cywilnej na podstawie której S. jako przedsiębiorca i posiadacz licencji użycza pojazd wykonującemu przewozy we własnym imieniu ale na rzecz S. sp z o.o.