Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 6 listopada 2008 r., sygn. III SA/Gd 224/08

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak, Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 października 2008 r. sprawy ze skargi B. P. na decyzję Dowódcy Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej z dnia 4 kwietnia 2008 r. nr [...] w przedmiocie uposażenia i innych należności pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym oddala skargę

Uzasadnienie

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku wyrokiem z dnia 19 października 2005 r., sygn. akt III SA/Gd 122/05 uchylił decyzję Dowódcy Brygady Lotnictwa Marynarki Wojennej z dnia 31 stycznia 2005 r., [...] oraz decyzję Dowódcy Jednostki Wojskowej [...] z dnia 2 grudnia 2004 r., nr [...] odmawiające ST. chor. Szt. B. P. przyznania dodatku specjalnego za dyżury bojowe pełnione na stanowisku nawigatora systemu lądowania.

Był to kolejny wyrok w tej sprawie. Decyzje organów wojskowych w przedmiocie przyznania spornego dodatku uchylane były wyrokami Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Gdańsku z dnia 15 marca 2001 r., sygn. akt II SA/Gd 1268/99 oraz Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku z dnia 4 sierpnia 2004 r., sygn. akt 3II SA/Gd 244/02.

Każdorazowo sąd administracyjny stwierdzał, że postępowanie administracyjne przeprowadzone zostało przez organy wojskowe obu instancji z naruszeniem art. 7 i art. 77 § 1 k.p.a., zobowiązując organy do zebrania materiału dowodowego na okoliczność organizacji służby skarżącego, jej czasu oraz stanowiska, na jakim była pełniona. Wskazywał także, że wydane decyzje nie spełniały wymogów określonych w art. 107 § 3 k.p.a.

Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Dowódca Jednostki Wojskowej [...] decyzją z dnia 4 grudnia 2004 r., nr [...], na podstawie pkt 1 i 4 załącznika nr 4 do wytycznych Ministra Obrony Narodowej z dnia 17 marca 1988 r. w sprawie przyznawania dodatku specjalnego żołnierzom zawodowym (Dz. Rozk. MON z 1991 r., poz. 58), § 23a ust. 3 zarządzenia Nr 30/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 kwietnia 1990 r. w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz. Rozk. MON z 1993 r., poz. 61 ze zm.) w brzmieniu nadanym zarządzeniem Nr 74/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 15 października 1997 r. zmieniającym zarządzenie w sprawie dodatków do uposażenia zasadniczego żołnierzy (Dz. Rozk. MON z 1997 r., poz. 162) oraz § 1 pkt 7 zarządzenia Nr 28/MON Ministra Obrony Narodowej z dnia 9 czerwca 1992 r. w sprawie rozkładu czasu służby żołnierzy zawodowych (Dz. Rozk. MON z 1996 r., poz. 3), odmówił B. P. zwiększenia dodatku specjalnego z tytułu pełnienia dyżurów bojowych za okres od 4 stycznia 1994 r. do 31 grudnia 1997 r. oraz przyznania dodatku specjalnego z tytułu pełnienia całodobowych dyżurów na stanowisku "nawigator-operator stanowisko dowodzenia sztab" za okres od stycznia 1998 r. do września 2000 r.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00