Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 30 października 2008 r., sygn. I SA/Wr 581/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Marek Olejnik, Sędziowie: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel, Asesor WSA Alojzy Wyszkowski (sprawozdawca), Protokolant: Ewelina Bedyńska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 30 października 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A. we W. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 18 marca 2008 r. nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis I. uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z dnia 21 grudnia 2007 r. nr [...], II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz strony skarżącej kwotę 117 zł (sto siedemnaście złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia 18 marca 2008 r. Nr [...], utrzymujące w mocy postanowienie Naczelnika [...] Urzędu Skarbowego we W. z dnia 21 grudnia 2007 r. Nr [...] w przedmiocie odmowy wydania zaświadczenia o udzielonej w dniu 18 lipca 2007 r. pomocy de minimis w wysokości 577 zł dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Z uzasadnienia zaskarżonego postanowienia wynika, że do wniosku o wydanie zaświadczenia strona dołączyła m.in. rejestr pomocy publicznej, elektroniczne kopie dotychczasowych zaświadczeń o uzyskanej pomocy de minimis, oświadczenie o nie korzystaniu z pomocy innej niż de minimis w odniesieniu do tych samych kosztów kwalifikowanych oraz oświadczenie, że nie jest przedsiębiorcą znajdującym się w trudnej sytuacji ekonomicznej.

Organ pierwszej instancji wskazanym na wstępie postanowieniem z dnia 21 grudnia 2007 r. odmówił wydania zaświadczenia o udzielonej pomocy de minimis w wysokości 577 zł dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, wskazując na przepis art. 33 ust. 2 pkt 2 i 3 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123, poz. 776 ze zm. zwanej dalej "ustawą o rehabilitacji") oraz regulujące sposób wykorzystywania środków zgromadzonych na ZFRON - przepisy rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 31 grudnia 1998 r. w sprawie zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych (Dz. U. z 1999 r. Nr 3, poz. 22 ze zm. zwanego dalej "rozporządzeniem MPiPS w sprawie ZFRON") i rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 26 kwietnia 2007 r. w sprawie szczegółowych warunków udzielania pomocy de minimis przedsiębiorcom prowadzącym zakład pracy chronionej (Dz. U. z 2007 r. Nr 76, poz. 496 ze zm. zwanego dalej "rozporządzeniem RM z 2007 r."), wyjaśniając, że pracodawca prowadzący zakład pracy chronionej jest obowiązany do prowadzenia rachunku bankowego środków zakładowego funduszu rehabilitacji osób niepełnosprawnych oraz przekazywania na ten rachunek środków funduszu rehabilitacji w terminie 7 dni od dnia ich uzyskania. Stwierdzono ponadto, iż z wyciągu bankowego wynika jednoznacznie, że wydatki w kwocie 577 zł zostały pokryte z bieżącego rachunku spółki, a nie ze środków zgromadzonych na rachunku prowadzonym dla ZFRON.