Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 września 2008 r., sygn. I SA/Wa 355/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Lenart Sędziowie Sędzia WSA Iwona Kosińska (spr.) Sędzia WSA Daniela Kozłowska Protokolant Ewa Nieora po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 9 września 2008 r. sprawy ze skargi T. H. na decyzję Ministra Infrastruktury z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Minister Infrastruktury decyzją z dnia [...] stycznia 2008 r. nr [...] po rozpatrzeniu odwołania T. H. uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2002 r. nr [...] umarzającą postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C. z dnia [...] września 1989 r. nr [...] oddającej w zarząd Kopalni [...] "[...]" w W., na potrzeby letniskowe wczasowiczów, nieruchomości Skarbu Państwa o łącznej powierzchni [...] ha. Jednocześnie Minister Infrastruktury orzekł o stwierdzeniu nieważności powołanej wyżej decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C. z dnia [...] września 1989 r. w części dotyczącej nieruchomości położonej w O., stanowiącej część działki oznaczonej nr [...] oraz nieruchomości położonej w K. oznaczonej jako działka nr [...], a także odmówił stwierdzenia nieważności przedmiotowej decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C. z dnia [...] września 1989 r. w części dotyczącej nieruchomości położonej w O., stanowiącej działkę nr [...] oraz część działki oznaczonej nr [...].

Z uzasadnienia zaskarżonej decyzji wynika, że Kierownik Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C. decyzją z dnia [...] września 1989 r. orzekł o oddaniu w zarząd Kopalni [...] "[...]" w W. nieruchomości Skarbu Państwa o łącznej powierzchni [...] ha, położonej w O., oznaczonej jako działki nr [...] i nr [...] oraz położonej w K., oznaczonej jako działka nr [...] na potrzeby letniskowe wczasowiczów. Działki te zgodnie z planem zagospodarowania przestrzennego znajdowały się na terenach oznaczonych jednostką [...] (turystyka i wypoczynek) i [...] (skwery i parki). Wniosek o wykorzystanie przedmiotowych działek na potrzeby letniskowe złożyła Kopalnia [...] "[...]", która zobowiązała się zagospodarować działki na cele letniskowe. Decyzja ta stała się ostateczna. Dnia 20 kwietnia 1996 r. T. H., jako były właściciel tych nieruchomości starający się o ich zwrot jako niewykorzystanych na cel określony w decyzji wywłaszczeniowej, wystąpił z wnioskiem o stwierdzenie nieważności decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C. z dnia [...] września 1989 r. Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] stycznia 1997 r. odmówił stwierdzenia nieważności wskazanej decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C., a następnie Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] lipca 1998 r. utrzymał w mocy decyzję Wojewody [...] z dnia [...] stycznia 1997 r. Naczelny Sąd Administracyjny wyrokiem z dnia 21 maja 1999 r. sygn. akt I SA 1392/98 uchylił jednak obie te decyzje. Po ponownym rozpatrzeniu sprawy Wojewoda [...] decyzją z dnia [...] września 2002 r. umorzył postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia [...] września 1989 r. wskazując, że były właściciel nie ma interesu prawnego uprawniającego go do żądania stwierdzenia nieważności decyzji o oddaniu przedmiotowych gruntów w zarząd. Prezes Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast decyzją z dnia [...] stycznia 2003 r. uchylił decyzję Wojewody [...] z dnia [...] września 2002 r. i jednocześnie odmówił stwierdzenia nieważności decyzji Kierownika Wydziału Geodezji i Gospodarki Gruntami Urzędu Miejskiego w C. z dnia [...] września 1989 r. Powyższa decyzja Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2003 r. stała się ostateczna. Dnia 20 marca 2006 r. T. H. wystąpił do Ministra Transportu i Budownictwa z wnioskiem o uchylenie decyzji Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2003 r. oraz decyzji Wojewody [...] z dnia [...] września 2002 r., jako obarczonych wadą kwalifikowaną określoną w art. 156 § 1 pkt 2 i pkt 3 kpa. Decyzją z dnia [...] listopada 2006 r. Minister Budownictwa odmówił stwierdzenia nieważności przedmiotowych decyzji z dnia [...] stycznia 2003 r. oraz z dnia [...] września 2002 r. W uzasadnieniu swojego stanowiska organ wskazał, że kwestionowana decyzja Prezesa Urzędu Mieszkalnictwa i Rozwoju Miast z dnia [...] stycznia 2003 r. wydana została w postępowaniu nadzorczym, prowadzonym z wniosku T. H. Organ centralny uchylając decyzję organu wojewódzkiego z dnia [...] września 2002 r. umarzającą postępowanie z powodu zaistnienia przesłanek bezprzedmiotowości postępowania jednocześnie orzekł o odmowie stwierdzenia nieważności kontrolowanej decyzji z dnia [...] września 1989 r., nie znajdując w zaskarżonym rozstrzygnięciu naruszenia prawa skutkującego wystąpieniem którejkolwiek z przesłanek wymienionych w art. 156 § 1 kpa. Skoro zatem organ centralny nie stwierdził zaistnienia kwalifikowanej wadliwości zakwestionowanej decyzji, to brak jest podstaw do uznania, że odmowa stwierdzenia jej nieważności mogłaby stanowić rażące naruszenie prawa.