Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 11 września 2008 r., sygn. II SA/Sz 329/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryk Dolecki Sędziowie Sędzia NSA Stefan Kłosowski Sędzia NSA Danuta Strzelecka-Kuligowska (spr.) Protokolant Tomasz Korpal po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 września 2008 r. sprawy ze skargi Spółki A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy zmiany decyzji o warunkach zabudowy I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz strony skarżącej Spółki A. kwotę [...] złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Decyzją z dnia 4 maja 2005 r. Nr [...] Prezydent Miasta K. ustalił warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalno-usługowego na działce nr 7/3 przy ul. M. w K.

Decyzją z dnia 2 listopada 2006 r. Nr [...] organ ten, po rozpatrzeniu wniosku B. S. Sp. z o.o. zmienił decyzję własną z dnia 4 maja 2005 r. w ten sposób, że zmienił rodzaj planowanej inwestycji zastępując budynek mieszkalno-usługowy budynkiem hotelowym, apartamentowym, lub mieszkalno-usługowym.

Decyzją z dnia 18 grudnia 2007 r. Nr [...] Prezydent Miasta K. odmówił B. S. Spółce z o.o. zmiany decyzji własnej z dnia 4 maja 2005 r. o warunkach zabudowy zmienionej decyzją z dnia 2 listopada 2006 r., w zakresie zapisu:

- wysokość budynku - nie wyższy niż górna krawędź attyki budynku zlokalizowanego na działce nr 7/6 obręb 4, na zapis

- wysokość budynku - do 4 kondygnacji, nie więcej niż 16 m nad

poziom terenu, dopuszcza się miejscowe podwyższenie narożników kwartału

o 1 kondygnację, którego powierzchnia użytkowa nie może być większa niż 50 m2.

Uzasadniając decyzję organ I instancji wskazał, że pismem z dnia 2 kwietnia 2007 r. B. S. Spółka z o.o. wniosła o zmianę zapisu treści decyzji o warunkach zabudowy z dnia 4 maja 2005 r. zmienionej decyzją z dnia 2 listopada 2006 r. w zakresie warunku określającego wysokość budynku. W decyzji z dnia 4 maja 2005 r. organ nałożył warunek dla wysokości budynku "nie wyższy niż górna krawędź attyki budynku zlokalizowanego na działce nr 7/6 obręb 4", jednakże obecnie budynek zlokalizowany na działce nr 7/6 został rozebrany i nie istnieje już odniesienie umożliwiające zaprojektowanie budynku zgodnie z decyzją. Dlatego wnioskodawca chcąc uniknąć problemów interpretacyjnych wniósł o zmianą zapisów decyzji w taki sposób, aby umożliwiały one jednoznaczne określenie wysokości projektowanego budynku proponując zapis "do 4 kondygnacji, nie więcej niż 16 m nad poziom terenu, dopuszcza się miejscowe podwyższenie narożników kwartału o 1 kondygnację, którego powierzchnia użytkowa nie może być większa niż 100 m2. Pismem z dnia 12 czerwca Spółka zmieniła propozycję zmiany treści w zakresie wysokości budynku na "do 4 kondygnacji, nie więcej niż 16 m nad poziom terenu, dopuszcza się miejscowe podwyższenie narożników kwartału o 1 kondygnację, którego powierzchnia użytkowa nie może być większa niż 50 m2". Organ I instancji wskazał, że analiza funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w obszarze analizowanym wyznaczonym w toku postępowania o ustalenie warunków zabudowy w obecnym stanie faktycznym (wyburzony budynek na działce nr 3/17 obręb 4) wskazuje na możliwość określenia wysokości zabudowy na 5-6 kondygnacji tj. 16-17 m, jednakże organ uznał, że żądanie strony jest niezgodne z ustaleniami przedłożonego Radzie Miasta K. projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego obejmującego teren planowanej inwestycji. Ponadto, organ I instancji wskazał, że projekt miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego został skierowany w celu uzgodnienia do Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków w S. Delegatura w K.