Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 24 września 2008 r., sygn. I SA/Ol 378/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Wiesława Pierechod (spr.), Sędziowie sędzia WSA Zofia Skrzynecka, asesor WSA Renata Kantecka, Protokolant Paweł Guziur, po rozpoznaniu w Olsztynie na rozprawie w dniu 24 września 2008r. sprawy ze skargi K. M. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie udzielenia pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego I. uchyla zaskarżona decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję; II. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonania; III. zasadza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 500 zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej po rozpatrzeniu odwołania podatnika utrzymał w mocy własną decyzję z dnia "[...]" Nr "[...]" zmieniającą z urzędu, postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia "[...]" Nr "[...]", którym organ ten udzielił K. M. pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego.

W motywach decyzji Dyrektor Izby Skarbowej przedstawił, co następuje :

Wnioskiem z dnia 31 maja 2007r. K. M. zwrócił się do Naczelnika Urzędu Skarbowego o udzielenie pisemnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego w kwestii zwolnienia z opodatkowania odszkodowania zasądzonego wyrokiem sądowym.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynikało, iż wnioskodawca był pracownikiem Koncernu Energetycznego od 1.09.1988r. do 9.05.2006r. W czasie gdy skarżący był jeszcze pracownikiem tego zakładu pracy, Koncern zawarł z reprezentacjami związków zawodowych (30 grudnia 2004 roku w S.) porozumienie zbiorowe dotyczące zabezpieczenia praw i interesów pracowniczych w procesie konsolidacji i restrukturyzacji Spółek tworzących "A" zwane Umową Społeczną Nr "[...]". Z artykułu 16 ust. 1 tej Umowy wynika, iż w przypadku naruszenia Gwarancji Zatrudnienia, o których mowa w art. 13, pracodawca zobowiązany będzie do wypłacenia pracownikowi odszkodowania w wysokości stanowiącej iloczyn miesięcy kalendarzowych pozostałych do końca Okresu Gwarancyjnego, liczonych od dnia rozwiązania umowy o pracę oraz wynagrodzenia miesięcznego pracownika ustalonego na dzień rozwiązania stosunku pracy według zasad obowiązujących przy ustalaniu ekwiwalentu jak za urlop wypoczynkowy. Odszkodowanie to nie może być niższe niż sześciokrotność średniego miesięcznego wynagrodzenia u pracodawcy, liczonego jak powyżej.