Wyrok WSA w Kielcach z dnia 25 września 2008 r., sygn. II SA/Ke 377/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Teresa Kobylecka, Sędziowie Sędzia WSA Sylwester Miziołek (spr.), Sędzia WSA Beata Ziomek, Protokolant Sekretarz sądowy Małgorzata Rymarz, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 25 września 2008 r. sprawy ze skargi J. i I. małż. C. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] znak: [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.

Decyzją z dnia [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze po rozpatrzeniu wniosku I. i J. C. o ponowne rozpoznanie sprawy utrzymało w mocy, na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 i art. 127 § 3 kpa swoją decyzję z dnia [...] o odmowie stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], utrzymującej w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie związanej ze zmianą sposobu użytkowania budynku mieszkalnego na budynek przedszkola dla [...] dzieci, na działce nr ew. [...], obręb [...] przy [...] w K.

W uzasadnieniu zaskarżonej decyzji organ nadzoru stwierdził, że decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta z dnia [...] o ustaleniu warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na przebudowie związanej ze zmianą sposobu użytkowania budynku mieszkalnego na budynek przedszkola dla [...] dzieci jest zasadna i zgodna z prawem, ponieważ nie jest dotknięta żadną z wad wymienionych w art. 156 § 1 pkt 1-7 kpa. W związku z tym decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] odmawiająca stwierdzenia nieważności tej decyzji jest zasadna.

Organ nadzoru podniósł, że postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji jest postępowaniem nadzwyczajnym, którego celem jest usunięcie z obrotu prawnego decyzji administracyjnej dotkniętej istotną wada. Przez rażące naruszenie prawa należy rozumieć sytuację, gdy w stanie prawnym nie budzącym wątpliwości co do jego rozumienia wydaje się decyzję, która treścią swego rozstrzygnięcia stanowi negacje całości obowiązujących przepisów. Zarzut rażącego naruszenia prawa musi wynikać z przesłanek nie budzących wątpliwości.