Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 września 2008 r., sygn. II SA/Bk 385/08

Skoro dochód w świetle art. 3 pkt 1 a ustawy z dnia 28 listopada 2003 roku o świadczeniach rodzinnych oznacza przychód podlegający opodatkowaniu na zasadach ogólnych na podstawie przepisów o podatku dochodowym od osób fizycznych, pomniejszony o koszty uzyskania przychodu, należny podatek dochodowy od osób fizycznych, składki na ubezpieczenie społeczne niezaliczone do kosztów uzyskania przychodu oraz składki na ubezpieczenie zdrowotne to bezspornie zasiłek pielęgnacyjny wolny od podatku dochodowego nie może być uznany za dochód. W związku z powyższym zasiłek pielęgnacyjny nie może być również traktowany za dochód na tle ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej, która w zasadzie w sposób analogiczny definiuje pojęcie "dochodu" określając go jako sumę miesięcznych przychodów pomniejszoną o podatek dochodowy, składki na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne oraz płacone alimenty. Tym bardziej, iż dla prawidłowego określenia relacji obu tych świadczeń tj. zasiłku stałego oraz zasiłku pielęgnacyjnego konieczne jest sięgnięcie do przepisów regulujących oba te świadczenia.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Stanisław Prutis, Sędziowie asesor WSA Małgorzata Roleder,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant Sylwia Tokajuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 września 2008 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w B. z dnia [...] kwietnia 2008 r., nr [...] w przedmiocie zasiłku stałego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą jej wydanie decyzję Kierownika Miejskiego Ośrodka Pomocy Rodzinie z dnia [...] marca 2008 r., nr [...]; 2. stwierdza, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane w całości do czasu uprawomocnienia się niniejszego wyroku; 3. przyznaje adwokatowi J. Ch. od Skarbu Państwa (kasa Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku) kwotę 292,80 (dwieście dziewięćdziesiąt dwa złote i osiemdziesiąt groszy) złotych tytułem wynagrodzenia za zastępstwo prawne skarżącego wykonane na zasadzie prawa pomocy.