Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27 sierpnia 2008 r., sygn. II SA/Wa 639/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Joanna Kube, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska, Bronisław Szydło (spr.), Protokolant Mateusz Rogala, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 sierpnia 2008 r. sprawy ze skargi M. N. na rozkaz personalny Komendanta Głównego Policji z dnia [...] marca 2008 nr [...] w przedmiocie zwolnienia z zajmowanego stanowiska oddala skargę

Uzasadnienie

Rozkazem personalnym z dnia [...] września 2007 r. nr [...] Komendant Wojewódzki Policji w K., działając w oparciu o art. 32 ust. 1, art. 37 a pkt 1 oraz art. 121 ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (t. j. Dz. U. z 2007 r. Nr 43, poz. 277 ze zm.), zwolnił [...] M. N., będącą w służbie stałej na stanowisku [...], z zajmowanego stanowiska z dniem 5 września 2007 r. i przeniósł do swojej dyspozycji z dniem 6 września 2007 r. Rozkazowi temu organ nadał rygor natychmiastowej wykonalności stosownie do treści art. 108 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej również "kpa".

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia organ wskazał, że zgodnie z art. 32 ust. 1 powołanej ustawy o Policji do mianowania policjanta na stanowiska służbowe, przenoszenia oraz zwalniania z tych stanowisk, właściwi są przełożeni: Komendant Główny Policji, komendanci wojewódzcy i powiatowi (miejscy) Policji oraz komendanci szkół policyjnych. Oznacza to, w jego ocenie, że w granicach określonych przepisami ustawy o Policji, przełożony ma prawo podejmować decyzje i wydawać polecenia o zmianie warunków pełnienia służby podległego funkcjonariusza. Rozstrzygnięcie winno być przy tym uzasadnione określonymi okolicznościami służbowymi, z uwzględnieniem interesu społecznego i słusznego interesu policjanta.