Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17 lipca 2008 r., sygn. II SA/Rz 40/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący NSA Małgorzata Wolska Sędziowie WSA Krystyna Józefczyk WSA Magdalena Józefczyk /spr./ Protokolant sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 8 lipca 2008 r. sprawy ze skargi A. Sp. z o.o. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie lokalizacji inwestycji celu publicznego -skargę oddala-

II SA/Rz 40/08

U Z A S A D N I E N I E

Prezydent Miasta decyzją z dnia [...] lipca 2007r., [...], działając na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. nr 98, poz. 1071 ze zm. zwana dalej w skrócie k.p.a.) oraz art. 1 ust. 2 pkt 1, 2, 9 oraz art. 2 pkt 1,4 i art. 56 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. nr 80, poz. 717 ze zm. zwana dalej

w skrócie p.z.p.) odmówił ustalenia lokalizacji inwestycji celu publicznego dla inwestycji pn. - stacja bazowa telefonii UMTS [...] na działce nr 974 obr. 213 położonej przy ul. B. w R. Odmowę uzasadniono naruszeniem istniejącego ładu przestrzennego na wnioskowanym terenie.

W odwołaniu "A." Sp. z o.o. w W. zarzuciła naruszenie art. 56 p.z.p. poprzez wydanie decyzji odmownej w sytuacji, gdy zamierzenie inwestycyjne jest zgodne

z przepisami odrębnymi; naruszenie art. 1 ust. 2 pkt 1,2,9 p.z.p. poprzez ich wadliwe zastosowanie jako przepisów odrębnych określających warunki i wymagania ładu przestrzennego, podczas gdy przepisy te nie są przepisami odrębnymi w rozumieniu art. 56 tej ustawy, a jedynie określają przykładowe elementy, które ustawodawca uwzględnia w planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym; naruszenie art. 2 pkt 1 i 4 p.z.p. poprzez błędne zastosowanie tych przepisów jako podstawy prawnej decyzji administracyjnej, podczas gdy przepisy te są jedynie definicjami ustawowymi; naruszenie przepisów postępowania w szczególności art. 77 § 1, art. 79 i art. 80 k.p.a. poprzez niewyczerpujące zebranie materiału dowodowego i przyjęcie, że przedsięwzięcie nie jest zgodne z wymaganiami ładu przestrzennego oraz brak powiadomienia o prowadzonych postępowaniach dowodowych. W oparciu o te zarzuty wniosła o uchylenie w całości zaskarżonej decyzji oraz ustalenie lokalizacji inwestycji, ewentualnie przekazanie sprawy do ponownego rozpatrzenia przez organ pierwszej instancji.