Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 16 lipca 2008 r., sygn. II SA/Ol 330/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Zbigniew Ślusarczyk (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Sędzia WSA Irena Szczepkowska Protokolant Wojciech Grabowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 lipca 2008 roku sprawy ze skargi M. O. i L. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie wznowienia postępowania w sprawie ustalenia warunków zabudowy 1/ uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję organu I instancji; 2/ zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących kwotę 470 złotych (słownie: czterysta siedemdziesiąt) tytułem zwrotu kosztów postępowania przed Sądem I instancji; 3/ orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana

Uzasadnienie

Decyzją z dnia "[...]", nr "[...]", Burmistrz "[...]" umorzył postępowanie administracyjne w sprawie wznowienia postępowania dotyczącego ustalenia warunków zabudowy i zagospodarowania terenu działki nr "[...]", położonej w "[...]" przy "[...]", zakończonego decyzją ostateczną Burmistrza Gminy i Miasta "[...]", znak: "[...]", z dnia "[...]", dla inwestycji obejmującej budowę kawiarni z salą bankietową i funkcją mieszkalną. W uzasadnieniu decyzji wskazał, że wznowienie postępowania nastąpiło na wniosek M. i L. O. ze względu na to, że decyzja wydana została bez wymaganego prawem stanowiska innego organu - art. 145 § 1 pkt 6 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000r. Nr 98, poz. 1071 ze zm., dalej jako: k.p.a.) - Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Po wznowieniu postępowania, organ doszedł jednak do przekonania, że podanie o wznowienie postępowania zostało wniesione przez stronę z naruszeniem art. 148 § 1 k.p.a., który stanowi, że podanie o wznowienie postępowania wnosi się do organu administracji publicznej, który wydał w sprawie decyzję w pierwszej instancji, w terminie jednego miesiąca od dnia, w którym strona dowiedziała się o okoliczności stanowiącej podstawę do wznowienia postępowania. Ze względu na to, że po wszczęciu postępowania wznowieniowego okazało się, że w rozpatrywanej sprawie powinna być wydana decyzja o odmowie wznowienia postępowania stosownie do art. 149 § 3 k.p.a., wznowienie postępowania jako bezprzedmiotowe należało umorzyć.