W aspekcie świadczenia usług dydaktycznych i związanej z tym odpłatności, studenta z uczelnią łączy swoisty stosunek cywilnoprawny o charakterze zobowiązaniowym (posiadający pewne elementy administracyjno - prawne), w zakresie umowy nienazwanej o kształcenie, charakteryzujący się tym, że strony są wobec siebie równorzędne, a ich świadczenia są ekwiwalentne. Stosownie bowiem do art. 13 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 roku - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz.U. nr 164, poz. 1365) podstawowymi zadaniami uczelni jest kształcenie studentów w różnych formach. Jest to więc swego rodzaju działalność gospodarcza, która z założenia nie przynosi zysku i jest takiego motywu pozbawiona. W związku z tym ewentualne roszczenia z tytułu wykonania umowy i skutki ich niewykonania nie mogą być oceniane w drodze władczego rozstrzygnięcia organu administracji publicznej i powinny być finalizowane poprzez oświadczenia woli obu stron tej umowy, bądź w braku takiej zgody przez orzeczenie sądu powszechnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, Sędziowie sędzia NSA Ireneusz Henryk Darmochwał,, sędzia NSA Anna Sobolewska-Nazarczyk (spr.), Protokolant Marta Marczuk, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 lipca 2008 r. sprawy ze skargi A. B. na decyzję Rektora Uniwersytetu w B. z dnia [...] lutego 2008 r., nr [...] w przedmiocie uchylenia decyzji i umorzenia postępowania w sprawie zwrotu czesnego oddala skargę

Stan faktyczny sprawy przedstawia się następująco:

Wnioskiem z dnia [...] października 2007 roku pan A. B. - student eksternistyczny Wydziału Prawa Uniwersytetu B. - zwrócił się do Uniwersytetu w B. o zwrot opłaconego przez niego czesnego w roku akademickim 2006/2007 (semestr letni), z uwagi na nieprzystąpienie do żadnego egzaminu w tym semestrze.

Decyzją z dnia [...] października 2007 roku [...] Dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu w B. na podstawie § 5 uchwały nr [...] Senatu Uniwersytetu w B. z dnia [...] lipca 2006 roku w sprawie zasad pobierania opłat za świadczone usługi edukacyjne oraz trybu i warunków zwalniania z tych opłat oraz art. 104 i 107 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 roku - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity Dz.U z 2000 roku, nr 98, poz. 1071 ze zm.) odmówił panu A. B. zwrotu czesnego w kwocie 3.000 zł. W uzasadnieniu swego stanowiska organ wskazał, iż na podstawie w/w uchwały zwrot opłaty możliwy jest jedynie w przypadku złożenie pisemnej rezygnacji, nie później niż w ciągu 30 dni od daty rozpoczęcia studiów, co nie miało miejsca w tej sprawie.