Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 3 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Wr 1853/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Henryka Łysikowska, Sędziowie Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz, Sędzia WSA Katarzyna Radom (sprawozdawca), Protokolant Paulina Wódka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 3 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi "A" sp. z o.o. w J. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku od towarów i usług za styczeń, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2005 r. I. uchylona zaskarżoną decyzję w części określającej wysokość zobowiązania w podatku od towarów i usług za grudzień 2005 r. oraz ustalającej dodatkowe zobowiązanie w podatku od towarów i usług za ten okres, II. dalej idącą skargę oddala, III. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w zakresie wskazanym w pkt I, IV. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej "A" spółki z o.o. z siedzibą w J. kwotę [...] ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Zaskarżoną decyzją Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy orzeczenie Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej z dnia [...] określające skarżącej spółce zobowiązanie w podatku od towarów i usług za miesiące: styczeń, sierpień, wrzesień, październik, listopad i grudzień 2005 r. oraz ustalające kwotę dodatkowego zobowiązania za miesiące styczeń, sierpień i grudzień tegoż roku.

Jak wynikało z akt sprawy w toku przeprowadzonej kontroli w rozliczeniach spółki za styczeń, sierpień i grudzień 2005 r. zakwestionowano prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o faktury nie potwierdzające rzeczywistego wykonania usług oraz dokumentujące zakup alkoholu. Powołując się na przepis art. 86 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11.03.2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), organy podatkowe wskazały, że wydatki na zakup alkoholu nie mogą być zakwalifikowane do kosztów uzyskania przychodów gdyż nie mają związku z przychodami spółki, jak też jako niezwiązane z jej działalnością nie mogą być uznane za koszty reprezentacji i reklamy, co przekłada się zakaz odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach ich zakupu. Zakwestionowano także prawo do odliczenia podatku naliczonego w oparciu o fakturę nr [...] z dnia [...] wystawioną przez firmę "A" P. S., z poczynionych ustaleń wynikało, że usługi nią udokumentowanie nie zostały wykonane. Jak wynikało z akt sprawy skarżąca nie potrafiła wyjaśnić rozbieżności pomiędzy treścią ww. faktury a zapisami umowy z dnia [...], co więcej spółka nie potrafiła także wskazać i udokumentować jakimi środkami transportu i kto konkretnie realizował usługi, jak również nie posiadała jakichkolwiek dokumentów potwierdzających wydanie czy pobranie określonej ilości przewożonego gruzu. Z poczynionych w toku kontroli ustaleń wynikało również, że P. S. nie dysponował żadnym zapleczem technicznym, nie zatrudniał pracowników, nie wskazał też żadnych podwykonawców, w jego ewidencji oraz dokumentacji brak było jakichkolwiek dowodów poświadczających zakup takich usług. Ujawniono ponadto, że przeciwko P. S. toczy się śledztwo w sprawie poświadczania nieprawdy na wystawianych przez niego fakturach, które nie dokumentowały rzeczywistości i umożliwiały jedynie ich odbiorcom odliczanie podatku naliczonego. Zdaniem organów podatkowych o tym że usługa została wykonana nie mógł przesądzać jedynie fakt posiadania przez spółkę dowodu zapłaty za fakturę, tym bardziej, że nie potrafiła ona wskazać sposobu realizacji usług, jak też danych osobowych kierowców oraz danych pojazdów.