Wyrok WSA w Lublinie z dnia 20 czerwca 2008 r., sygn. I SA/Lu 150/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie WSA Krystyna Czajecka-Szpringer (spr.), Asesor WSA Wojciech Kręcisz, Protokolant Stażysta Konrad Gałka, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 20 czerwca 2008 r. sprawy ze skargi A. G., S. G., D.G. i R. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...]w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 rok.

Dotychczasowy przebieg postępowania był następujący.

Decyzją z dnia [...], nr [...], Dyrektor Izby Skarbowej, po rozpoznaniu odwołania A.G. od decyzji Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...] w sprawie określenia należnego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie 46.842,80 zł utrzymał w mocy zaskarżone rozstrzygnięcie organu pierwszej instancji.

W uzasadnieniu decyzji, organ pierwszej instancji wskazał, iż w wyniku przeprowadzonego postępowania podatkowego zakwestionowano odliczenie przez skarżącą od dochodu kwoty 39.062,50 zł wykazanej jako "renta" oraz kwoty 500 zł z tytułu składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika jest obowiązkowa.

W odwołaniu wniesionym od tej decyzji, skarżąca wnosząc o jej uchylenie zarzuciła naruszenie prawa materialnego tj. art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz przepisów postępowania, a mianowicie art.121 § 1, art.122, art.123 § 1 oraz art. 180 Ordynacji podatkowej.

Dyrektor Izby Skarbowej nie uwzględnił zarzutów strony i utrzymał w mocy decyzję organu pierwszej instancji.

Od decyzji organu odwoławczego A.G. wniosła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji oraz o zasądzenie kosztów postępowania. Podniosła, analogicznie jak w odwołaniu, zarzut naruszenia tych samych przepisów prawa materialnego i przepisów postępowania. Dodatkowo w piśmie procesowym z dnia 22 maja 2006 r., pełnomocnik skarżącej wskazał na zarzut wydania decyzji jedynie na jej osobę, w sytuacji, gdy mąż A.G. zmarł w dniu 17 marca 2001 r., ale przedtem małżonkowie w zeznaniu rocznym za rok 2000 zawarli wniosek o wspólne opodatkowanie. W takiej sytuacji, w jego ocenie decyzja powinna być wydana również na spadkobierców męża skarżącej.