Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 8 maja 2008 r., sygn. I SA/Po 1639/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Małecki Sędziowie NSA Janusz Ruszyński WSA Katarzyna Wolna-Kubicka (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Urszula Kosowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 maja 2008 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w P. z dnia [...] r., Nr [...] w przedmiocie zryczałtowanego podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 r. od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów oddala skargę. /-/ K.Wolna Kubicka /-/ J.Małecki /-/ J.Ruszyński

Uzasadnienie

Naczelnik Urzędu Skarbowego P. decyzją z dnia [...] r. na podstawie art. 20 ust. 1 i 3, art. 30. ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.; dalej u.p.d.o.f.) ustalił J. K. zryczałtowany podatek dochodowy od osób fizycznych za 2002r. w wysokości [...]zł od dochodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, za podstawę wymiaru przyjmując kwotę [...]zł. Podstawą faktyczną decyzji było ustalenie, iż małżonek podatniczki z majątku wspólnego udzielił w dniu 28 listopada 2002 r. G. S. pożyczki w wysokości [...] zł. Organ podniósł, iż pożyczka, wbrew odmiennym twierdzeniom strony, pochodziła z majątku wspólnego małżonków, stąd, dla ustalenia podstawy wymiaru przyjęto, oprócz innych niekwestionowanych przez stronę wydatków, 50% tej kwoty, to jest. [...]zł. Organ podkreślił, iż kwestię sporną stanowi pochodzenie środków na udzielenie pożyczki, które - wg twierdzeń małżonka podatniczki, pochodziło z prowadzonej przez niego w latach 1990-1993 r. działalności gospodarczej w ramach spółki cywilnej A, której był wspólnikiem. Organ uznał, iż twierdzenia, na temat pochodzenia wymienionych środków są niewiarygodne, wskazując, iż przyznane spółce zwolnienie z podatku dochodowego i obrotowego zostało w roku 1993 cofnięte ze skutkiem od 1 stycznia 1991 r., w roku 1995 r. przeciwko małżonkowi podatniczki prowadzono postępowanie egzekucyjne, na skutek zaległości podatkowych, co świadczy o tym, że nie posiadał on już wówczas środków. Nadto strona nie wskazała, gdzie przechowywała oszczędności, ani nie przedstawiono dowodów potwierdzających denominację środków, a z zeznań podatkowych od roku 1992 nie wynika możliwość poczynienia oszczędności w wymienionej wysokości.