Wyrok WSA w Warszawie z dnia 16 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Wa 2103/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Sędzia WSA - Janusz Walawski, Asesor WSA - Sławomir Antoniuk, Protokolant - Małgorzata Płodzicka, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Ministra Obrony Narodowej z dnia [...] października 2007 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie niedopłaty uposażenia - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji i decyzji ją poprzedzającej z dnia [...] maja 2007 r. nr [...], - zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Pismem z dnia [...] marca 2003 r., J. K. wniósł o wypłatę różnicy pomiędzy uposażeniem należnym, a uposażeniem wypłaconym za okres od [...] stycznia 1998 r. do [...] stycznia 2001 r. wraz ze wszystkimi należnościami pochodnymi od uposażenia.

Minister Obrony Narodowej decyzją z dnia [...] maja 2007 r. nr [...], działając na podstawie art. 105 § 1 k.p.a., umorzył postępowanie z uwagi na jego bezprzedmiotowość. W uzasadnieniu podał, że skarżący do dnia [...] marca 1998 r. zajmował stanowisko szefa wydziału [...] w oddziale [...] Jednostki Wojskowej [...] i z tego tytułu otrzymywał uposażenie zasadnicze w stawce zaszeregowanej do grupy uposażenia U - [...]. Zatem kwestia wysokości uposażenia zasadniczego w tym okresie została rozstrzygnięta w decyzji o wyznaczeniu oficera na stanowisko służbowe. Następnie ostateczną decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] czerwca 1998 r. nr [...], z dniem [...] marca 1998 r. zwolniono go z zajmowanego stanowiska i przeniesiono do dyspozycji. W tym zaś okresie otrzymywał wynagrodzenie również według grupy uposażenia U - [...]. Kolejną decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] września 1998 r. nr [...], skarżący został wyznaczony na stanowisko [...] w wydziale [...], które to stanowisko było zaszeregowane do grupy uposażenia U - [...]. W wyniku złożonego wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] listopada 1998 r. nr [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy. W dniu [...] września 2001 r. skarżący wystąpił z wnioskiem o ustalenie grupy uposażenia U - [...] i wypłatę uposażenia według tej grupy od października 1998 r. W tej sytuacji Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia [...] września 2004 r. nr [...] stwierdził, że skarżącemu od dnia wyznaczenia na stanowisko służbowe [...] w wydziale [...], do dnia [...] grudnia 1998 r. zachowano dotychczasową grupę uposażenia, natomiast odmówił zachowania tej grupy w okresie od [...] stycznia 1999 r. do dnia zwolnienia z zawodowej służby wojskowej i w konsekwencji odmówił wypłaty uposażenia według grupy U - [...] za okres od października 1998 r. do dnia wypłaty. Powyższa decyzja został utrzymana w mocy decyzją Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia [...] grudnia 2004 r. nr [...] i w wyniku skargi do Sądu, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie, wyrokiem z dnia 10 czerwca 2005 r. sygn. akt II SA/Wa 522/05, oddalił skargę. Wyrok ten stał się prawomocny w dniu 24 kwietnia 2006 r. Reasumując, wysokość uposażenia zasadniczego została ukształtowana powyższymi decyzjami i wyrokiem Sądu, co w konsekwencji oznacza bezprzedmiotowość prowadzenia postępowania w tożsamej przedmiotowo i podmiotowo sprawie. W dalszej części dodał, że celem postępowania administracyjnego jest indywidualizacja zawartych w przepisach prawa, powszechnie obowiązujących praw lub obowiązków i indywidualizacja owa (np. wyznaczenie na stanowisko służbowe, przyznanie prawa do dodatku) następuje w drodze decyzji administracyjnej, natomiast wypłata uposażenia jest czynnością materialno - techniczną, będącą realizacją tejże decyzji administracyjnej. Stąd też należy umorzyć postępowanie z uwagi na brak cech sprawy administracyjnej w tym przedmiocie.