Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Sz 77/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Krystyna Zaremba, Sędziowie Sędzia WSA Kazimierz Maczewski (spr.),, Asesor WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Gabriela Porzezińska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2008 r. sprawy ze skargi K.E. E. S.A. w G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 oddala skargę

Uzasadnienie

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w K. decyzją z dnia [...] nr [...], po rozpoznaniu odwołania złożonego przez K. E. E. S.A. z/s w G. Oddział w K., utrzymało w mocy decyzję Prezydenta Miasta K. z [....] nr [...], w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 na łączna kwotę [...] zł.

W motywach rozstrzygnięcia podano, iż przedmiotowe postępowanie zostało wywołane czterema wnioskami z dnia 15 marca 2006 r. złożonymi przez K. E. E. S.A. Oddział Z. E. w K., zawierającym żądanie stwierdzenia nadpłaty w podatku od nieruchomości za lata 2001-2004 oraz korekty deklaracji dot. tego okresu. Spór jaki toczy przed organami podatkowymi Spółka, jak podkreślił organ odwoławczy, w istocie dotyczy nieuwzględnienia przez organ podatkowy pierwszej instancji złożonych przez Spółkę korekt deklaracji w sprawie podatku od nieruchomości, w których dokonała ona zmiany dotychczasowych zasad opodatkowania stacji transformatorowych rozdzielczych, uznając, iż stacje te winny być opodatkowane jako budynki, a nie jak uprzednio jako budowle. Do wniosku Spółka dołączyła opinię, sporządzoną przez "N" mgr inż. E. N. w K. oraz opinię prawnopodatkową w sprawie opodatkowania podatkiem od nieruchomości stacji transformatorowych do pięciu pól rozdzielczych wysokiego napięcia wydaną przez Instytut Studiów Podatkowych M. i Wspólnicy Sp. z o.o. w W.

Odmawiając słuszności argumentacji Spółki wyrażonych we wnioskach o stwierdzenie nadpłaty, organ podatkowy pierwszej instancji (po przeprowadzeniu postępowania, którym objęto wszystkie cztery wnioski, zakończonego wydaniem jednej decyzji) wskazał, że linie elektroenergetyczne przesyłowe i rozdzielcze oraz budowle wytwarzające energię elektryczną do końca 2000 roku zwolnione były z podatku od nieruchomości. Zostały one opodatkowywane dopiero od 2001 r. Od tej daty Zakład Energetyczny w K. opodatkował linie elektroenergetyczne oraz stacje transformatorowe słupowe jako budowle, a po uzyskaniu opinii prawnopodatkowej prof. W. M., jako budowle opodatkował również stacje transformatorowe do pięciu pól rozdzielczych. Rozpoznając wnioski podatnika o stwierdzenie nadpłaty - wobec zmiany stanowiska podatnika - organ podatkowy podkreślił, że stacje transformatorowe będące przedmiotem sprawy, są budowlami, a nie budynkami. W tej kwestii organ przyjął jako zgodną z prawem i przekonująco uzasadnioną opinię Instytutu Studiów Podatkowych W. M. i Wspólnicy Sp. z o.o., natomiast nie podzielił argumentacji wyrażonej w opinii sporządzonej przez Spółkę "N", uznając, iż nie zawiera ona powiązania wniosków z definicjami, które w niej przytoczono, ani opisu technicznego obiektów będących jej przedmiotem. Organ podatkowy nie podzielił też opinii sporządzonej przez inż. A. K. (wykonanej na zlecenie organu podatkowego), stwierdzając, że biegły kwalifikując stacje transformatorowe do budynków opisał te obiekty, podając ich cechy zewnętrzne, takie jak fundamenty, ściany i dach, nie wyjaśnił natomiast, jaki charakter maja instalacje i urządzenia techniczne stacji - czy są to instalacje i urządzenia charakterystyczne dla budynku, czy też stanowią całość techniczno-użytkową z siecią energetyczną. Organ podkreślił, iż stacje transformatorowe rozdzielcze stanowią integralną cześć sieci energetycznych, a ich przeznaczenie również przemawia za tym, że jako całość techniczno-użtytkowa z siecią energetyczną powinny by ć traktowane jako budowle.