Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 2 kwietnia 2008 r., sygn. II SA/Po 7/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik /spr./ Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia NSA Barbara Kamieńska Protokolant st. sekr. sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 marca 2008 r. sprawy ze skargi M. i A. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia warunków zabudowy terenu oddala skargę /-/ B. Drzazga /-/ E. Podrazik /-/ B. Kamieńska

Uzasadnienie

Pismem z dnia (...) M. i A. P. wystąpili do Burmistrza Miasta W. o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie 16 budynków mieszkalnych jednorodzinnych, 16 budynków gospodarczo - garażowych, budynku mieszkalno - gospodarczo - usługowego oraz o ustalenie warunków podziału działki nr (...) położonej w W. przy ulicy (...) na 16 działek budowlanych do zabudowy budynkami mieszkalnymi, 1 działkę pod zabudowę mieszkalno-gospodarczo-garażową, 1 działkę pod drogę dojazdową i 1 działkę pod trafostację.

Dnia (...) Burmistrz Miasta W. wydał decyzję o odmowie ustalenia warunków zabudowy dla opisanej wyżej inwestycji.

W uzasadnieniu swojej decyzji organ podniósł, że budowa budynku mieszkalnego w proponowanej przez skarżących lokalizacji jest niezgodna z art. 61 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U z 2003r. Nr 80 poz. 717 ze zm.). Ponadto, zgodnie ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta W. (uchwała Rady Miejskiej w W. nr (...) z dnia (...) dla terenu, w obrębie którego znajduje się działka objęta wnioskiem, powinien zostać sporządzony plan zagospodarowania przestrzennego.

Od powyższej decyzji odwołali się w dniu (...) skarżący. Podnieśli, że działka, co do której wydano zaskarżoną decyzję spełnia warunki określone w art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz w rozporządzeniu Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U z 2003r. Nr 164 poz. 1588) bowiem prawie wszystkie sąsiednie działki są zabudowane, wnioskowana działka ma dostęp do drogi publicznej ul. (...), w ulicy tej przebiega sieć uzbrojenia technicznego, teren nie wymaga zgody na zmianę przeznaczenia gruntów rolnych i leśnych na cele nierolnicze, planowana inwestycja nie jest sprzeczna z przepisami odrębnymi. Decyzję wydano bez wyczerpującego zebrania i rozpatrzenia materiału dowodowego, a więc z naruszeniem art. 77 kpa. Równocześnie skarżący wskazali, że w analogicznych sprawach dotyczących nieruchomości bezpośrednio sąsiadujących z terenem inwestycji, wydano decyzje o warunkach zabudowy. Wreszcie, w opinii skarżących, niezasadne było przywołanie w zaskarżonej decyzji zapisów Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego Miasta W., ponieważ zgodnie z art. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym ustalenia studium są wiążące dla organów gminy tylko przy sporządzeniu planów miejscowych. Nie uchwalenie w przeciągu 9 lat miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego przy równoczesnym wydawaniu decyzji dot. sąsiednich nieruchomości i odmowie jej wydania, co do wnioskowanej inwestycji, wskazywało, zdaniem skarżących, na brak konsekwencji w działaniach Burmistrza Miasta W.