Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 25 kwietnia 2008 r., sygn. I SA/Bd 48/08

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie: sędzia WSA Halina Adamczewska-Wasilewicz (spr) asesor WSA Urszula Wiśniewska Protokolant starszy sekretarz sądowy Joanna Synakiewicz po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 16 kwietnia 2008r. sprawy ze skargi T. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję 2. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz T. S. kwotę 3.170,00 zł ( trzy tysiące sto siedemdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania

W 2000 r. T. S. prowadził działalność gospodarczą w firmie W. K. i T. F. "P." s.c. M. K., S. M., M. S., S. T. w P., posiadającej od dnia [...] r. na okres trzech lat status zakładu pracy chronionej.

Wnioskiem z dnia [...] r. podatnik zwrócił się o zwrot nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. powołując się na wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. sygn. akt K 45/01 (Dz. U. z 2002 Nr 100, poz.923). Konsekwencją prowadzenia postępowania kontrolnego, podatkowego oraz sądowoadministracyjnego było określenie przez Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej w B. decyzją z dnia [...]. nr [...] T. S. wysokości nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. w kwocie [...] zł

Od powyższej decyzji strona złożyła odwołanie, w którym zakwestionowała prawidłowość wyliczenia ww. nadpłaty.

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu wskazał, że strona będąc w 2000 r. wspólnikiem spółki cywilnej posiadającej status zakładu pracy chronionej i prowadzącej długookresowe przedsięwzięcia na rzecz osób niepełnosprawnych, należała do kręgu podmiotów, do których miały zastosowanie konsekwencje prawne wynikające z wyroku Trybunału Konstytucyjnego z dnia 25 czerwca 2002 r. sygn. akt K 45/01. W związku z tym skarżącemu przysługiwało w 2000 r. prawo do zwolnienia podatkowego wynikającego z art. 31 ustawy z dnia 27 sierpnia 1997r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych (Dz. U. Nr 123 poz.776 ze zm.,) i z art. 21 ust. 1 pkt 35 ustawy z dnia 26 lipca 1991 o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz.176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym w 2000 r. Jednocześnie na spółce ciążył obowiązek wynikający z art. 31 ust.3 ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych, tj. przekazywania środków uzyskanych ze zwolnienia w podatku dochodowym od osób fizycznych na Państwowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (PERON) w wysokości 10% oraz na Zakładowy Fundusz Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych (ZFRON) w wysokości 90%.