Wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 12 lutego 2008 r., sygn. I SA/Go 204/07

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gorzowie Wielkopolskim w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jan Grzęda (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Krystyna Skowrońska - Pastuszko Asesor WSA Barbara Rennert Protokolant Referent Marta Surmacz-Buszkiewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi J.H. i E.H. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Skarżący J. i E.H. wnieśli skargę na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej nr [...] z dnia [...] grudnia 2006r. utrzymującą w mocy decyzję Dyrektora Urzędu Kontroli Skarbowej nr [...] z dnia [...] listopada 2006r. określającą zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 rok.

Z akt sprawy wynika że w 2000 roku skarżący prowadzili działalność gospodarczą między innymi w zakresie usług budowlanych pod nazwą PRB I.. W badanym okresie firma realizowała szereg kontraktów budowlanych, realizację części z nich zlecając podwykonawcom m.in. firmie M. należącej do R.N..

W wyniku przeprowadzonej kontroli skarbowej w firmie PRB I. stwierdzono znaczne zawyżenie kosztów uzyskania przychodów w 2000 roku poprzez wykorzystanie związku gospodarczego z firmą M., dokonując transakcji po sztucznie zawyżonych cenach. Część z tych transakcji miało charakter bezpośredni, a część z nich miała miejsce za pośrednictwem firm K.-M.M. oraz H-A.S., które to firmy dokonywały zakupu usług budowlanych od firmy M., a następnie z wynoszącą około 2% marżą odsprzedawały usługi budowlane dla PRB I..

Właściciele w/w trzech firm byli powiązani rodzinnie z właścicielami firmy PRB I. - J. i E.H.:

-R.N. - właściciel firmy M. - siostrzeniec J.H.;

-A.S. - właściciel firmy H - córka J. i E.H.;

-D.M. - właściciel firmy K - zięć J. i E.H..

W wyniku kontroli prowadzonych w w/w firmach poznano i przeanalizowano mechanizm działania w/w firm zmierzający do zaniżenia dochodu PRB I. poprzez zwiększenie kosztów uzyskania przychodów. Ustalono, że skarżący zlecali wykonanie prac budowlanych firmom H-A.S., K-D.M. bądź M.-R.N.. Firmy H i K otrzymując zlecenie od PRB I. w tym samym dniu zlecały wykonanie całości przedmiotowych prac firmie M., podpisując z firmą M. umowę zlecającą przedmiotowe prace o takiej samej treści jaką miała umowa zawarta z firmą PRB I., z tym że zakres prac w umowach każdorazowo określany był jednym zdaniem i to bardzo ogólnie np. roboty budowlane czy wykończeniowe, określając przy tym miejsce wykonywania prac również w sposób bardzo ogólny np. w [...]. Ponadto, umowy zawierane były na początku poszczególnych miesięcy i określały termin wykonania prac wynoszący średnio miesiąc. W umowie określano też umowną cenę za usługę, która zgodna była z wartością faktury. Po wykonaniu prac przez firmę M., na koniec miesiąca którego dotyczyło zlecenie (bądź w pierwszych dniach miesiąca następnego) podpisywany był protokół zdawczo-odbiorczy i M. wystawiał fakturę sprzedaży bądź bezpośrednio dla firmy PRB I., bądź dla jednej z dwóch firm: H-A.S. lub K., które z kolei w tym samym dniu wystawiały fakturę dla PRB I.. Rola tych dwóch pośredniczących firm zdaniem organu skarbowego sprowadzała się jedynie do przyjęcia wykonania prac budowlanych i zlecenia ich realizacji firmie M. oraz do przyjęcia faktury od firmy M. po ich wykonaniu i wystawieniu faktury dla PRB I., gdyż całość prac wykonywała firma M..