Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 25 stycznia 2008 r., sygn. I SA/Wr 1566/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom, Asesor WSA Alojzy Wyszkowski, Protokolant Marta Pająkiewicz, po rozpoznaniu w dniu 25 stycznia 2008 r. na rozprawie sprawy ze skargi B. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w W. decyzją z dnia [...] nr [...], określił B. S., prowadzącemu Przedsiębiorstwo Handlowo - Produkcyjne "A" B. S. w S. G., zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999r. w wysokości 95.628,40 zł. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ kontroli skarbowej wskazał, że podatnik w przedłożonym za rok 1999 zeznaniu podatkowym PIT-32 zaniżył dochód z tytułu prowadzenia pozarolniczej działalności gospodarczej na łączną kwotę 256.279,64 zł, co w konsekwencji doprowadziło do zaniżenia należnego za ten rok podatku dochodowego o kwotę 95.128,30 zł.

Organ podatkowy I instancji, kwestionując rzetelność wskazanej przez podatnika podstawy opodatkowania, poddał szczegółowej analizie wyniki kontroli skarbowych, jakie zostały przeprowadzone u kontrahentów handlowych kontrolowanej jednostki. Ustalenia faktyczne organów podatkowych przeprowadzone w siedzibie "A" uzupełnione zostały materiałami zebranymi przez Urząd Skarbowy w L. w toku kontroli skarbowych przeprowadzonych w firmach - "B" s.c., "C" sp. z o.o., "D", "E" i "F". Materiał dowodowy jakim dysponowały organy podatkowe wzbogaciły także materiały ze śledztwa prowadzonego przez Prokuraturę Okręgową w L., z którego wynikało, że w/w podmioty uczestniczyły w obrocie fikcyjnymi fakturami dotyczącymi obrotu oraz obróbki tkaninami. W nawiązaniu do poczynionych w toku kontroli ustaleń faktycznych organ powołał się także na zeznania J. K., właściciela firmy "G", który podawał, iż nie brał nigdy udziału w odbiorze tkanin, nie wiedział również co było rzeczywistym przedmiotem obrotu, zaś jego działalność sprowadzała się jedynie do wystawiania faktur (ich podpisywania), za co otrzymywał wynagrodzenie w kwocie 1000,00-1500,00 zł miesięcznie.