Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 stycznia 2008 r., sygn. II SA/Wa 1391/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Anna Mierzejewska, Sędzia WSA - Joanna Kube, Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.), Protokolant - Maria Zawada, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 stycznia 2008 r. sprawy ze skargi N. P. na orzeczenie Komendanta Wojewódzkiego Policji z siedzibą w R. z dnia [...] czerwca 2007 r. nr [...] w przedmiocie orzeczenia dyscyplinarnego wydalenia ze służby - uchyla zaskarżone orzeczenie dyscyplinarne oraz utrzymane nim w mocy orzeczenie dyscyplinarne organu pierwszej instancji, - zaskarżone orzeczenie dyscyplinarne nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

Komendant Powiatowy Policji w S. orzeczeniem dyscyplinarnym z dnia [...] kwietnia 2007 r. nr [...], działając na podstawie art. 135j ust. 1 ustawy z dnia 6 kwietnia 1990 r. o Policji (tekst jedn. Dz. U. z 2002 r. Nr 7, poz. 58 ze zm.), uznał [...] N. P. winnym tego, że:

1) W dniu [...] marca 2007 r. w S. woj. [...] naruszył dyscyplinę służbową w ten sposób, że pełniąc obowiązki [...], stawił się do służby w stanie po użyciu alkoholu, tj. o czyn z art. 132 ust. 2 w zw. z art. 132 ust. 3 pkt 6 ustawy o Policji,

2) W dniu [...] marca 2007 r. w S. woj. [...] naruszył dyscyplinę służbową w ten sposób, że pełniąc obowiązki [...], wbrew obowiązkowi zachowania trzeźwości znajdował się w stanie po użyciu alkoholu i podjął w tym stanie obowiązki [...] Zespołu Dyżurnych [...], tj. o czyn z art. 132 ust. 2 w zw. z art. 70 § k.w.

i za powyższe wymierzył mu karę dyscyplinarną wydalenia ze służby. W uzasadnieniu orzeczenia podał, że stan nietrzeźwości potwierdziło badanie na zawartość alkoholu w wydychanym powietrzu przeprowadzone przez funkcjonariuszy BSW KGP w Komisariacie w B. Skarżący nie przyznał się do popełnienia zarzucanych mu czynów, jednakże z zeznań świadka [...] A. S. wynika, że obwiniony po stawieniu się do służby usiadł na stanowisku [...] i prowadził przy użyciu centrali telefonicznej rozmowę. Powyższe zostało potwierdzone w zeznaniach świadka [...] T. Z., który podał, że obwiniony usiadł w miejscu pełnienia służby [...] i znajdował się tam do czasu opuszczenia przez świadka dyżurki, tj. do godz. 8.05, podczas gdy służba rozpoczęła się o godz. 8.00. W tym stanie rzeczy przypisany skarżącemu czyn w pkt 1 wyczerpuje znamiona przewinienia, zaś podjęcie obowiązków służbowych po użyciu alkoholu stanowi również wykroczenie, a fakt niezakończenia postępowania o wykroczenie, nie jest przeszkodą do ukarania dyscyplinarnego. Winę skarżącego potwierdza również w pełni materiał dowodowy zgromadzony w sprawie prowadzonej przez Prokuraturę Rejonową w P. w sprawie o wyłudzenie odszkodowania. Natomiast przy wymiarze kary uwzględniono skutki dla służby przejawiające się w zakłóceniu realizacji podstawowych zadań Policji, jakim jest ochrona porządku prawnego i czyny te stanowią ciężkie naruszenie dyscypliny służbowej, a ponadto ewentualny negatywny wpływ na wizerunek Policji w opinii społecznej.