Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 grudnia 2007 r., sygn. IV SA/Wr 451/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Lidia Serwiniowska (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Tadeusz Kuczyński, Sędzia WSA Wanda Wiatkowska-Ilków, Protokolant Aleksandra Siwińska, po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 11 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi J. N. na decyzję Wojewody D. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.

Uzasadnienie

Wojewoda D., po rozpatrzeniu odwołania J. N. od decyzji Starosty Ś. z dnia [...] znak: [...], nr [...] orzekającej o utracie statusu osoby bezrobotnej z dniem 4.07.2007r., decyzją z dnia [...] nr [...], na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 kodeksu postępowania administracyjnego, art. 2 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 33 ust. 4 pkt 3 ustawy z dnia 20 kwietnia 2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy /Dz.U. z 2004r. Nr 99, poz. 1001 ze zm./ utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W uzasadnieniu orzeczenia organ odwoławczy wskazał, iż zaskarżoną decyzją J. N. został pozbawiony statusu osoby bezrobotnej z dniem 4.07.2007r. ponieważ odmówił bez uzasadnionej przyczyny przyjęcia propozycji odpowiedniego zatrudnienia.

W decyzji tej poinformowano skarżącego również, że zgodnie z przepisami ustawy z dnia 20.04.2004r. o promocji zatrudnienia i instytucjach rynku pracy w takim przypadku następuje utrata statusu osoby bezrobotnej, a odzyskanie statusu osoby bezrobotnej może nastąpić po upływie co najmniej 90 dni w wyniku ponownej rejestracji.

W odwołaniu J. N. zarzuca, iż decyzja Starosty Ś. jest nieuzasadniona, krzywdząca, a jej treść nie jest zgodna z prawdą.

Od trzech lat był zarejestrowany w urzędzie pracy jako osoba bezrobotna bez prawa do zasiłku i w całym tym okresie nie zaoferowano jemu żadnej odpowiedniej oferty pracy. Choć jego kwalifikacje zawodowe są PUP doskonale znane (jest technikiem technologii produktów rolno-spożywczych). W dniu 04.07.2007 r. został zakwalifikowany na giełdę pracy - spotkanie z firmą STARION W. Poinformowano jego w urzędzie pracy, aby się tam stawił i wysłuchał oferty pracy, być może zainteresuje jego. Według skarżącego w żaden sposób nie zobligowano jego do obowiązku ubiegania się o zatrudnienie w firmie, w której oferuje się wynagrodzenie w kwocie maksymalnie do 1000 zł ze wszystkimi możliwymi premiami. Dojazd do odległych o 60 km K. zapewnia pracodawca na swój koszt. Skarżący podnosi, iż powyższa oferta nie zainteresowała jego i jako, że nie miał nałożonego obowiązku zatrudnienia w niej nie ubiegał się o zatrudnienie w tej firmie. Poza tym skarżący uważa, że zaskarżona decyzja doprowadzi do utraty ubezpieczenia zdrowotnego dwójki jego dzieci.