Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18 grudnia 2007 r., sygn. III SA/Wa 1712/07

W roku podatkowym 2006 również w stosunku do darowizn, o których mowa w art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989 r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154 z późn. zm.), warunkiem dokonania ich odliczenia od podstawy opodatkowania było udokumentowanie ich wysokości dowodem wpłaty na rachunek bankowy obdarowanego

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Kołodziejczak-Osetek, Sędziowie Sędzia WSA Jerzy Płusa (spr.), Asesor WSA Hieronim Sęk, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 grudnia 2007 r. sprawy ze skargi D. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w W. z dnia [...] lipca 2007 r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] maja 2007 r. Naczelnik Urzędu Skarbowego W. określił D. K. - Skarżącemu w rozpatrywanej sprawie, zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2006 r. w wysokości 200.076 zł.

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wskazał, że Skarżący błędnie wyliczył w zeznaniu rocznym wysokość zobowiązania podatkowego. Naczelnik Urzędu Skarbowego podał, że nie uwzględnił wykazanego przez Skarżącego w tym zeznaniu odliczenia od dochodu w łącznej kwocie 492.000 zł z tytułu darowizn na działalność charytatywno-opiekuńczą na rzecz pięciu kościelnych osób prawnych. Skarżący na potwierdzenie faktu dokonania powyższych darowizn przedłożył w jednym z wymienionych przypadków - pokwitowanie odbioru darowizny, zaś w pozostałych - zaświadczenia wystawione przez obdarowanych potwierdzające otrzymanie przez nich darowizny.

Organ podatkowy przytoczył treść art. 26 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176, z późn. zm.), powoływanej dalej jako "u.p.d.o.f." lub "ustawa podatkowa", oraz wyjaśnił, że w systemie podatkowym, poza możliwością odliczenia darowizn wskazanych w przepisach u.p.d.o.f., istnieje możliwość odliczenia darowizn, których podstawę stanowią przepisy tzw. "ustaw kościelnych", czyli ustaw o stosunku Państwa do poszczególnych Kościołów. I tak, w myśl art. 55 ust. 7 ustawy z dnia 17 maja 1989r. o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego w Rzeczypospolitej Polskiej (Dz. U. Nr 29, poz. 154, z późn. zm.), powoływanej dalej jako "ustawa o stosunku Państwa do Kościoła Katolickiego", darowizny na kościelną działalność charytatywno-opiekuńczą są wyłączone z podstawy opodatkowania darczyńców podatkiem dochodowym, jeżeli kościelna osoba prawna przedstawi darczyńcy pokwitowanie odbioru oraz - w okresie dwóch lat od dnia przekazania darowizny - sprawozdanie o przeznaczeniu jej na tę działalność.