Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 8 listopada 2007 r., sygn. I SA/Wr 1002/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Halina Betta,, Asesor WSA Katarzyna Borońska, Protokolant Aleksandra Słomian, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 8 listopada 2007 r. przy udziale --- sprawy ze skargi U. i A. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r. oddala skargę.

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w L. z dnia [...], nr [...] utrzymująca w mocy decyzję Naczelnika Urzędu Skarbowego w Z. z dnia [...], nr [...] odmawiającą stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r.

Skarżący, z uwagi na błędnie zadeklarowaną wysokość przychodu osiągniętego przez skarżącą z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej tłumacza przysięgłego języka niemieckiego, pismem z dnia 14 września 2006 r. złożyli korektę wspólnego zeznania podatkowego wraz z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w kwocie 491,00 zł. W wyniku dokonanej korekty uległ bowiem zmniejszeniu również dochód, to jest z kwoty 30.741,95 zł do kwoty 28.160,45 zł. Skarżąca wyjaśniła, że przez niedopatrzenie nie ujęła w rozliczeniu rocznym dokumentów korygujących, wystawionych stałym klientom z powodu udzielenia przez nią rabatów oraz z powodu wycofania przez niektórych klientów dokumentów przedłożonych do tłumaczenia.

Organy obu instancji nie znalazły podstaw do stwierdzenia żądanej nadpłaty.

Skarżący w skardze z dnia 12 kwietnia 2007 r. wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji, zarzucając naruszenie art. 75 § 1 i 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (jt. z 2005 r. Dz.U. Nr 8, poz. 60 ze zm. dalej: Ordynacja podatkowa), przez bezpodstawną odmowę stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2005 r.; art. art. 122, 187 § 1 oraz 191 Ordynacji podatkowej, przez niepodjęcie wszelkich działań niezbędnych w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy.