Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 9 listopada 2007 r., sygn. I SA/Rz 672/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący S. NSA Jacek Surmacz Sędziowie NSA Maria Serafin-Kosowska /spr./ WSA Barbara Stukan-Pytlowany Protokolant sek.sąd. Teresa Tochowicz po rozpoznaniu w Wydziale I Finansowym w dniu 9 listopada 2007r. sprawy ze skarg spółki z o.o. "A" z siedzibą w T. na decyzje Dyrektora Izby Celnej z dnia [...] czerwca 2007r. nr [...], [...], [...], [...] w przedmiocie określenia zobowiązań w podatku od towarów i usług od importu towarów - oddala skargi-

Naczelnik Urzędu Celnego dwoma decyzjami z dnia (...) stycznia 2007 r. nr (...), nr (...) i dwoma decyzjami z dnia (...) stycznia 2007r. nr (...), nr (...) skierowanymi do spółki z o.o. "A" z siedzibą w T.:

- określił prawidłowe wysokości podatku od towarów i usług dla towarów importowanych objętych czterema zgłoszeniami celnymi z dnia 10 kwietnia 2006 r. nr OGL (...), nr OGL (...), nr OGL (...), nr OGL (...) odpowiednio w kwotach: 5.254 zł, 4.215 zł, 4.156zł, 5.275 zł,

- określił niedobór podatku od towarów i usług odpowiednio w kwotach: 545 zł, 452 zł, 403 zł, 559 zł, stanowiących różnicę pomiędzy kwotami tego podatku wykazanymi i uiszczonymi według wymienionych wyżej zgłoszeń celnych a kwotami określonymi w prawidłowej wysokości.

Dyrektor Izby Celnej po rozpatrzeniu odwołań spółki "A" od powyższych decyzji - czterema decyzjami z dnia (...) czerwca 2007 r.

nr (...),(...),(...) i (...) utrzymał w mocy zaskarżone decyzje, wskazując jako podstawę prawną przepisy art. 5 ust. 1 pkt 3, art. 19 ust. 7, art. 29 ust. 13 i 15, art. 34 ust. 4, art. 41 ust. 1 ustawy z dnia

11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) oraz art. 233 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn.zm.).

W uzasadnieniach decyzji organ odwoławczy stwierdził, że w dniu 10 kwietnia 2006r. spółka "A" -w imieniu której, jako przedstawiciel bezpośredni, działała Kupiecka Agencja Celna M. R. w S. W. dokonała czterech zgłoszeń celnych, wnosząc o objęcie procedurą wprowadzenia na rynek krajowy towarów w ramach handlu między Wspólnotą a krajami połączonymi ze Wspólnotą unią celną tj. Turcją. Określiła przy tym należności celne stosując stawkę zerową oraz obliczyła podatek od towarów i usług od przedstawionych wartości celnych. Do zgłoszeń tych dołączone zostały między innymi faktury handlowe nr nr: 034/06.04.2006, 073/06.04.2006, 052/06.04.2006, 076/07.04.2006 zawierające dowód pochodzenia tj. deklaracje eksportera wykazujące, że towary mają tureckie preferencyjne pochodzenie. Organ I instancji przyjął powyższe zgłoszenia celne, przeprowadził ich częściową weryfikację i rewizję celną towaru, które nie wykazały nieprawidłowości, strona złożyła stosowne zabezpieczenia. Następnie pismem z dnia 5 maja 2006r. zwrócono się - na podstawie art. 32 Protokołu 4 Układu Europejskiego UE-Bułgaria o weryfikację tych dowodów pochodzenia /deklaracji na fakturach/ do bułgarskich władz celnych. W odpowiedzi bułgarskie władze celne poinformowały, że towary wymienione w przedmiotowych fakturach zostały zaimportowane do Bułgarii z Turcji, nie zostały podane obróbce ani przetworzeniu ale wykazany w tureckich fakturach eksporter tj. firma "B" nie istnieje i wobec powyższego deklaracje sporządzone przez tę firmę na fakturach są fałszywe a towary nie [podlegają zasadom [preferencyjnym.