Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 22 listopada 2007 r., sygn. II SA/Ol 819/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Adam Matuszak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Irena Szczepkowska Sędzia WSA Tadeusz Lipiński Protokolant Grażyna Wojtyszek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2007 r. sprawy ze skargi K.K. na decyzję Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia "[...]" nr "[...]" w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę. WSA/wyr.1 - sentencja wyroku

Państwowy Powiatowy Inspektor Sanitarny, decyzją Nr "[...]" z dnia "[...]", znak: "[...]", odmówił stwierdzenia u K. K. choroby zawodowej: przedziurawienie przegrody nosa wywołane substancjami o działaniu żrącym lub drażniącym, wymienionej w pozycji 14 wykazu chorób zawodowych, określonych w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. w sprawie wykazu chorób zawodowych, szczegółowych zasad postępowania w sprawach zgłaszania podejrzenia, rozpoznawania i stwierdzania chorób zawodowych oraz podmiotów właściwych w tych sprawach (Dz. U. Nr 132, póz. 1115). Organ inspekcji sanitarnej w uzasadnieniu decyzji powołał się na orzeczenia wystawione przez Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej oraz Klinikę Chorób Zawodowych Instytutu Medycyny Pracy o braku podstaw do rozpoznania choroby zawodowej, w oparciu o ocenę narażenia zawodowego stanowiącą o przyczynie zgłoszenia podejrzenia choroby zawodowej, a także zgromadzony w tym zakresie materiał dowodowy.

Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny, decyzją Nr "[...]" z dnia "[...]", utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję o braku podstaw do stwierdzenia choroby zawodowej - przedziurawienie przegrody nosa wywołane substancjami o działaniu żrącym lub drażniącym. W uzasadnieniu podał, że odwołująca się od "[...]". pracowała kolejno w: Przedsiębiorstwie A, Przedsiębiorstwie B, Holdingu A, a od "[...]" w Spółce A na stanowiskach pracy: mechanik aparatury automatycznej, młynarz, spichrzowy, pakowacz brygadzista i była w tym czasie narażona na działanie pyłów organicznych pochodzenia roślinnego. Przeprowadzona przez organ pierwszej instancji analiza wyników pomiarów pyłów organicznych (z archiwum zakładowego i dokumentacji posiadanej przez organ) - wykonanych przez Wojewódzką Stację Sanitarno - Epidemiologiczną oraz Studencką Spółdzielnię Pracy w latach "[...]" - wykazała, że w zakładzie występowały przekroczenia najwyższego dopuszczalnego stężenia tych pyłów. Odwołująca się była badana przez jednostki uprawnione do orzekania w sprawie chorób zawodowych pierwszego i drugiego stopnia. Wojewódzki Zespół Medycyny Przemysłowej orzeczeniem lekarskim nr "[...]" z dnia "[...]" stwierdził m.in., że obserwacja w kierunku zawodowego przedziurawienia przegrody nosa wywołanego substancjami o działaniu żrącym lub drażniącym jest negatywna. Organ drugiej instancji swoje stanowisko uzasadnił tym, iż rozpoznane u pacjentki przedziurawienie przegrody nosa powstało w wyniku przewlekłego zanikowego nieżytu nosa, a pyły roślinne z niewielką ilością krzemionki nie są uznawane za czynniki etiologiczne przedziurawienia przegrody nosa. Z orzeczenia Instytutu Medycyny Pracy nr "[...]" z dnia "[...]" wynika, iż brak jest podstaw do rozpoznania choroby zawodowej. Ograniczony kontakt odwołującej z substancjami chemicznymi mogącymi wywołać przedziurawienie tego narządu, nie stwarzał ryzyka powstania tego schorzenia. Odwołująca się nie spełniła więc warunku określonego w § 2 ust. l rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 lipca 2002 r. do rozpoznania choroby zawodowej, gdyż w jej środowisku pracy nie stwierdzono czynnika szkodliwego, który mógłby przyczynić się do powstania choroby zawodowej.