Wyrok WSA w Lublinie z dnia 14 listopada 2007 r., sygn. I SA/Lu 538/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Achrymowicz, Sędziowie Asesor WSA Jerzy Drwal,, WSA Bogusław Wiśniewski (spr.), Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 14 listopada 2007 r. sprawy ze skargi P. Ś. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2003 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] nr [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej utrzymał w mocy decyzję Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] znak [...] określającej P. Ś. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2003r. w wysokości 45 898 złotych.

W motywach decyzji podano, że w dniu [...] pomiędzy skarżącym , a spółką z ograniczoną odpowiedzialnością A. została zawarta umowa o zarządzaniu spółką , która, zdaniem organu, jest umową podobną do kontraktu menadżerskiego w rozumieniu art.13 pkt.9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych. Stosownie do tego przepisu przychody uzyskane na podstawie kontraktu menadżerskiego lub umów o podobnym charakterze uważane są za przychody z działalności wykonywanej osobiście, a zatem stosownie do art.5a pkt.6 ustawy nie jest to działalność gospodarcza.

Dochody osób wykonujących działalność osobiście na podstawie kontraktu menadżerskiego lub umów o podobnym charakterze podlegają opodatkowaniu na zasadach ogólnych, czyli przy zastosowaniu skali podatkowej. To zaś oznacza, że wykluczona jest możliwość opodatkowania tych dochodów zryczałtowanym podatkiem dochodowym o którym mowa w art. 9 ust.1 ustawy z dnia 20 listopada 1998r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych dochodów osiąganych przez osoby fizyczne ( Dz.U. Nr,144, poz.930 ze zmianami ). Przepis ten znajduje bowiem zastosowanie w stosunku do osób prowadzących działalność gospodarczą, o jakiej mowa w art.10 ust.1 pkt.3 ustawy. Organ zauważył, że choć przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani kodeks cywilny nie normują pojęcia kontrakt menadżerski, to umowę taką zalicza się do umów nienazwanych, zawieranych w ramach swobody umów, do której mają zastosowanie przepisy części ogólnej prawa zobowiązań. Istotą tego rodzaju kontraktów jest zarządzanie przez osobę fizyczną przedsiębiorstwem, bez podległości służbowej zarządcy i bez kierownictwa dającego zlecenie. Taki właśnie charakter , według organu , ma umowa zawarta przez skarżącego ze spółką z ograniczoną odpowiedzialnością A. Wprawdzie nie jest ona nazwana kontraktem menadżerskim, ale jest do niego podobna, skoro zawiera zobowiązanie zarządcy do wykonywania czynności zarządzania przedsiębiorstwem zleceniodawcy, w jego imieniu i na jego rzecz, za wynagrodzeniem, w celu osiągnięcia określonych rezultatów. Organ podał, że w umowie wskazano elementy kierownictwa i zarządzania , a sam skarżący pełnił w spółce funkcję Prezesa zarządu, działał w imieniu i na jej rachunek. Nie jest to zatem działalność gospodarcza, którą charakteryzuje samodzielność, brak podporządkowania oraz ponoszenie ryzyka związanego z jej prowadzeniem. Organ wyjaśnił, że celem wyodrębnienia w art.13 pkt.9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przychodów z kontraktów menadżerskich i umów o podobnym charakterze było odróżnienie na gruncie prawa podatkowego przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z tych umów ze stosunku pracy określonych w art. 12 , jak i przychodów z umów o dzieło i zlecenia, określonych w art. 13 pkt.8 ustawy.