Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 5 listopada 2007 r., sygn. I SA/Bk 247/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski (spr.), Sędziowie sędzia NSA Grażyna Gryglaszewska, asesor WSA Piotr Pietrasz, Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 23 października 2007 r. sprawy ze skargi K. i E. K. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] czerwca 2005 r. nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 2002 rok 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz skarżących K. i E. K. kwotę 3.830 zł (słownie: trzy tysiące osiemset trzydzieści złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Decyzją z dnia [...] lutego 2005 roku Nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił małżonkom K. i E. K. wysokość zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2002 rok w kwocie [...] zł, w miejsce zadeklarowanego zobowiązania podatkowego w kwocie [...] zł.

W uzasadnieniu decyzji organ wskazał, iż E. K. prowadził działalność gospodarczą pod firmą A. W toku kontroli stwierdzono, że podatnik zawyżył koszty uzyskania przychodów tej działalności o kwotę [...] zł na zakup oleju opałowego, zużytego na własne potrzeby. Ponadto w ocenie organu kontroli skarbowej, oprócz działalności gospodarczej prowadzonej pod własną firmą A., E. K. prowadził także działalność pod firmą K. A. B., której działalność miała taki sam zakres i współpracowała z tymi samymi kontrahentami. Organ podkreślił, iż działalność gospodarcza firmy A. była opodatkowana podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Natomiast firma K. opodatkowana była zryczałtowanym podatkiem dochodowym. Zatem ekonomiczno-podatkowym uzasadnieniem opisanego wyżej sposobu działania w ocenie organu pierwszej instancji, były korzyści finansowe, jakie E. K. odniósł z uniknięcia opodatkowania dochodu z działalności prowadzonej w ramach firmy K. podatkiem dochodowym od osób fizycznych według stawki 40% (trzeci przedział skali podatkowej wg zasad ogólnych), poprzez opodatkowanie go zryczałtowanym podatkiem dochodowym według stawki 3% od przychodu. Potwierdzeniem tegoż jest dokonana przez organ pierwszej instancji szczegółowa analiza ekonomiczna kilku przykładowych transakcji obrotu tym samym towarem z udziałem firm A. i K.. Ekonomicznym efektem tych transakcji była strata lub niewielki zysk firmy A. i bardzo duży zysk firmy K. Tym samym dochód z tych transakcji opodatkowany był 3% zryczałtowanym podatkiem dochodowym od przychodu, uzyskanego przez firmę K., a nie 40% podatkiem od dochodu, który uzyskałaby firma A.. Firma A. w znaczący sposób zawyżała koszty uzyskania przychodów, między innymi poprzez przerzucenie na nią kosztów transportu czym uszczuplała dochód podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych. Z uwagi na powyższe, organ pierwszej instancji uznał, iż transakcja sprzedaży przez firmę A. na rzecz firmy K. towarów o łącznej wartości [...] zł, jak i sprzedaż towarów przez firmę K. na rzecz firmy A. towarów o łącznej wartości [...] zł, w rzeczywistości nie miały miejsca. Organ podkreślił, iż fakt realizacji umów sprzedaży ma miejsce wtedy, gdy transakcja wiąże się z przeniesieniem własności. Tymczasem w przedmiotowej sprawie właścicielem towarów od początku był E. K., co oznacza, że transakcje dokumentowały czynności, które nie zostały dokonane. Ponieważ w toku postępowania przeprowadzonego u E. K. w zakresie podatku od towarów i usług za 2002 rok stwierdzono, iż nie przysługiwało mu prawo do obniżenia podatku VAT