Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 października 2007 r., sygn. I SA/Wr 41/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jadwiga Danuta Mróz, Sędziowie Asesor WSA Anetta Chołuj,, Sędzia WSA Ludmiła Jajkiewicz (spr.), Protokolant Marta Pająkiewicz, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 2 października 2007r przy udziale ... sprawy ze skargi L. T. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [ ... ] nr [ ... ] w przedmiocie uchylenia zaskarżonej decyzji i przekazania sprawy do ponownego rozpatrzenia oddala skargę

Uzasadnienie

Przedmiotem zaskarżenia jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...], nr [...], uchylająca decyzję Burmistrza z dnia [...], nr [...], w całości i przekazująca sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.

Organ podatkowy pierwszej instancji wyżej wskazaną decyzją odmówił umorzenia zaległości podatkowej z tytułu łącznego zobowiązania pieniężnego za lata 1996 - 1998 wraz z odsetkami i kosztami upomnienia w łącznej kwocie 23.026,31 zł.

Organ odwoławczy, uwzględniając odwołanie uznał, iż organ pierwszej instancji nie wyjaśnił po raz kolejny wszystkich istotnych w sprawie okoliczności i faktów oraz w ogóle nie dokonał aktualnej oceny sytuacji życiowej i finansowej skarżącego. W szczególności organ pierwszej instancji powinien ustalić wysokość ponoszonych przez skarżącego uzasadnionych kosztów na utrzymanie i zakup leków oraz ustalić jego stan zadłużenia. Za bezzasadne organ odwoławczy uznał także, z uwagi na indywidualny charakter instytucji umorzenia zaległości (art. 67a § 1 pkt 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.; jt. z 2005 r. Dz.U nr 8, poz. 60 ze zm. - dalej: Ordynacja podatkowa), wywody decyzji pierwszoinstancyjnej wskazującej na fakt pozostawania innych podatników w analogicznej do skarżącego sytuacji finansowej. Ponadto organ odwoławczy stwierdził, iż organ pierwszej instancji nie odniósł się do zarzutów odwołania, czym naruszył przepis art. 227 § 2 Ordynacji podatkowej a także nie uwzględnił w swoim rozstrzygnięciu wskazań i oceny prawnej zawartej w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy we Wrocławiu z dnia 11 kwietnia 2003 r., sygn. akt I SA/Wr 3113/00.