Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 25 października 2007 r., sygn. II SA/Sz 316/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Grzegorz Jankowski (spr.), Sędziowie Sędzia NSA Elżbieta Makowska,, Asesor WSA Joanna Wojciechowska, Protokolant Małgorzata Frej, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 października 2007 r. sprawy ze skargi D. S. na decyzję Wojewody z dnia [...] nr [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego i zasiłku dla bezrobotnych I uchyla zaskarżoną decyzję, II stwierdza, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu

Uzasadnienie

Wyrokiem z dnia [...], Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uchylił decyzję Wojewody z dnia [...] utrzymującą w mocy decyzję Starosty S. z dnia [...]. orzekającą o utracie przez D. S. statusu osoby bezrobotnej oraz prawa do zasiłku z dniem [...].

W uzasadnieniu wskazano, że D. S. została zarejestrowana

w Powiatowym Urzędzie Pracy w S. w dniu [...]. jako osoba bezrobotna z prawem do zasiłku od dnia [...]. Następnie wyznaczony został jej termin zgłoszenia się w niniejszym urzędzie celem potwierdzenia gotowości do podjęcia pracy na dzień [...].

W wyznaczonym terminie nie stawiła się i nie powiadomiła w ciągu 5 dni

o przyczynie niestawiennictwa. Do właściwego urzędu D. S. zgłosiła się

w dniu [...]. wyjaśniając, iż niemożność stawienia się w wyznaczonym terminie spowodowana była chorobą. Do odwołania załączyła zaświadczenie lekarskie datowane na dzień [...], z którego treści wynikało, że stan choroby utrzymywał się w dniach od [...]. W zaświadczeniu stwierdzono, że stan D. S. powodował konieczność stałego przyjmowania leków i pobytu w domu. Organ odwoławczy za bezprzedmiotowe uznał rozstrzyganie, czy podana przez skarżącą przyczyna nie stawienia się, mogłaby zostać uznana za usprawiedliwioną, skoro została wskazana po upływie pięciodniowego terminu ustawowego. Sąd nie podzielił stanowiska organu. Wskazał, iż Skarżąca korzystała ze zwolnienia lekarskiego do dnia [...]. Niezwłocznie, bowiem w dniu następnym. zgłosiła się do powiatowego urzędu pracy. Należało zatem wyjaśnić, czy nie zgłoszenie się w terminie było usprawiedliwione obiektywnymi przyczynami, to znaczy takimi, które uniemożliwiały wypełnienie ustawowego obowiązku przy dołożeniu wszelkich starań. Wymagało to poczynienia odpowiednich ustaleń, których zabrakło w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji, co uzasadniło stwierdzenie, że została ona wydana z naruszeniem art. 7 i 77 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071, zwanej dalej k.p.a.), które to naruszenie mogło mieć istotny wpływ na rozstrzygnięcie sprawy. Sąd zaznaczył, że przy ponownym rozpoznaniu sprawy organ winien wyjaśnić wszystkie wskazane okoliczności, a następnie wydać stosowną decyzję.