Wyrok WSA w Lublinie z dnia 24 padziernika 2007 r., sygn. I SA/Lu 481/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bogusław Wiśniewski, Sędziowie Sędzia WSA Halina Chitrosz,, Asesor WSA Małgorzata Fita (sprawozdawca), Protokolant Stażysta Kamil Rutkowski, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 24 października 2007 r. sprawy ze skargi W. L. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku od towarów i usług za miesiące styczeń - czerwiec 2006 r. - oddala skargę.

Uzasadnienie

Dyrektor Izby Skarbowej decyzją z dnia [...], wydaną na podstawie art. 233 § 1 pkt 2 a) Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania W. L. od decyzji Naczelnika Trzeciego Urzędu Skarbowego z dnia [...], nr [...] w sprawie rozliczenia podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do czerwca 2006 roku, uchylił zaskarżoną decyzję w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego i w tym zakresie umorzył postępowanie, a w pozostałej części utrzymał decyzję w mocy.

W uzasadnieniu podał, że w wyniku przeprowadzonego postępowania ustalono, że strona będąca podatnikiem podatku od towarów i usług, w miesiącach od stycznia do czerwca 2006 roku rozliczała podatek VAT z naruszeniem obowiązujących przepisów. Organ podatkowy pierwszej instancji stwierdził, że podatnik uwzględniał w rozliczeniu podatek naliczony wynikający z faktur zakupu VAT RR, za które przy regulowaniu należności, na dowodach potwierdzających zapłatę brak było oznaczenia numeru i daty faktury, której zapłata dotyczyła.

Wobec stwierdzonych nieprawidłowości Naczelnik Trzeciego Urzędu Skarbowego decyzją z dnia [...] roku dokonał zmiany rozliczenia podatku za poszczególne okresy rozliczeniowe od stycznia do czerwca 2006 roku, określając prawidłowe zobowiązanie podatkowe. Jednocześnie ustalił za miesiące od lutego do czerwca 2006 roku dodatkowe zobowiązanie podatkowe.

Strona nie zgodziła się z rozstrzygnięciem zawartym w przedmiotowej decyzji i złożyła od niej odwołanie. Podatnik zaskarżonej decyzji zarzucił zbyt rygorystyczne potraktowanie go przez organ, zwłaszcza, że na istniejących dokumentach uzupełnił brakujące dane. Nieuzasadnione jest też w ocenie strony zastosowanie wobec niego sankcji podatkowej.