Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 11 lipca 2007 r., sygn. I SA/Sz 40/07

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Zygmunt Chorzępa, Sędziowie Sędzia WSA Marzena Kowalewska,, Sędzia WSA Alicja Polańska (spr.), Protokolant Joanna Zienkowicz, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2007 r. sprawy ze skargi A.C. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy wszczęcia postępowania w sprawie zmiany decyzji dot. podatku dochodowego od osób fizycznych za 2000 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżonym postanowieniem z dnia [...] Nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej, w wyniku rozpoznania zażalenia A.C. na postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...] odmawiające wszczęcia postępowania w sprawie zmiany decyzji ostatecznej Urzędu Skarbowego z dnia [...] Nr [...] w sprawie określenia podatnikowi zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych, utrzymał w mocy zaskarżone postanowienie.

Z uzasadnienia postanowienia organu odwoławczego wynika, że w dniu [...] Urząd Skarbowy decyzją Nr [...] określił A.C. wysokość zobowiązania w podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2000 w kwocie [...] oraz zaległość podatkową w tym podatku kwocie [...]. Od decyzji tej nie wniesiono odwołania w terminie określonym w art. 223 § 2 Ordynacji podatkowej, zatem decyzja ta stała się decyzją ostateczną. Podatnik uregulował zarazem w całości zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000 r. określone ww. decyzją organu podatkowego. W dniu natomiast 25 lipca 2006 r. do Urzędu Skarbowego wpłynął wniosek A.C. z dnia 21 lipca 2006 r. o zmianę, na podstawie przepisu art. 254 § 1 Ordynacji podatkowej, ww. decyzji ostatecznej z dnia [...] . W uzasadnieniu wniosku strona wskazała, że po wydaniu tej decyzji nastąpiła zmiana okoliczności faktycznych polegająca na tym, że w dniu 5 grudnia 2003 r. nastąpiło ostateczne rozliczenie finansowe umowy i, z umówionej w dwóch częściach do zapłaty kwoty [...] i [...], A.C. nie otrzymał ostatniej z kwot. W wyniku rozpoznania tego wniosku, Naczelnik Urzędu Skarbowego postanowieniem z dnia [...] odmówił wszczęcia postępowania w sprawie zmiany ww. decyzji ostatecznej z uwagi na brak podstaw prawnych do rozpatrzenia żądania. Uzasadniając swoje rozstrzygnięcie, organ wskazał, że art. 254 § 1 Ordynacji podatkowej nie ma zastosowania w sprawie z tego względu, iż organ podatkowy wydając decyzję określającą zobowiązanie w podatku dochodowym od osób fizycznych zobowiązany jest do stosowania przepisów prawa materialnego obowiązujących w dacie zaistnienia zdarzenia, a obowiązujących w 2000 r. Przepis art. 254 Ordynacji podatkowej nawiązuje do konstrukcji powstania zobowiązań zawartych w przepisach ustaw o podatku rolnym, leśnym, od nieruchomości od osób fizycznych, spadków i darowizn, karty podatkowej oraz do art. 21 § 1 pkt 2 i art. 21 § 5 Ordynacji podatkowej, a nie powstania zobowiązań, o których mowa jest w art. 21 § 1 pkt 1 Ordynacji podatkowej.