Wyszukaj po identyfikatorze keyboard_arrow_down
Wyszukiwanie po identyfikatorze Zamknij close
ZAMKNIJ close
account_circle Jesteś zalogowany jako:
ZAMKNIJ close
Powiadomienia
keyboard_arrow_up keyboard_arrow_down znajdź
removeA addA insert_drive_fileWEksportuj printDrukuj assignment add Do schowka
insert_drive_file

Orzeczenie

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Wa 2254/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Asesor WSA Jarosław Trelka po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 29 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi A. N. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] października 2006 r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania świadczenia w drodze wyjątku 1) stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] lipca 2006 r. nr [...] 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

II SA/Wa 2254/06

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 16 maja 2006 r. A.N. zwrócił się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) o przyznanie renty inwalidzkiej w drodze wyjątku. Wskazał w nim, że ma orzeczoną całkowitą niezdolność do pracy, brakuje mu jedynie kilku miesięcy do ustalenia 25 letniego stażu pracy, trudną sytuację materialną swojej rodziny (niskie zarobki żony i jej choroba), brak pomocy ze strony osób trzecich.

Decyzją z dnia [...] lipca 2006 r. Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych odmówił skarżącemu wnioskowanej renty uznając, że nie spełnił on przesłanek z art. 83 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2004 r., nr 39, poz. 353 ze zm.), zwanej też dalej "ustawą". Organ wskazał, że na relatywnie długi udowodniony okres składkowy i nieskładkowy skarżącego (24 lata, 9 miesięcy i 19 dni na 52 lata życia skarżącego). Ocenił jednak, że od września 1998 r. do czasu powstania całkowitej niezdolności do pracy w lutym 2002 r. skarżący nie wykonywał żadnego zatrudnienia popartego opłacaniem składek, co nie pozwala przyznać wnioskowanego świadczenia.

We wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy A.N. powołał się na orzeczenie o stopniu niepełnosprawności, z którego wynika, że ma stale orzeczony umiarkowany stopień niepełnosprawności. Skarżący ponownie podkreślił swoją trudną sytuację materialną, niskie dochody żony, jej chorobę, wysokie koszty leczenia. Podkreślił, że zły stan zdrowia uniemożliwił mu wypracowanie świadczenia w normalnym trybie, a organ odmawiając świadczenia nie uwzględnił jego ciężkiej sytuacji życiowej.

close POTRZEBUJESZ POMOCY?
Konsultanci pracują od poniedziałku do piątku w godzinach 8:00 - 17:00