Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 5 grudnia 2006 r., sygn. II SA/Ol 73/06
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Marzenna Glabas Asesor WSA Irena Szczepkowska Asesor WSA Bogusław Jażdżyk (spr.) Protokolant Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 grudnia 2006 r. sprawy ze skargi D. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia "[...]", nr "[...]" w przedmiocie warunków zabudowy - oddala skargę.
Uzasadnienie
D. J. wystąpił dnia 24 lutego 2005r. do Wójta Gminy z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy działki nr "[...]", obręb "[...]" dla inwestycji polegającej na budowie domku jednorodzinnego wolnostojącego.
Decyzją z dnia "[...]" nr "[...]" znak: "[...]" wydaną na podstawie art. 59 i 60 ust. 1 i 2 oraz art. 61 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. Nr 80, poz. 717 ze zm.) przez działającego z upoważnienia Wójta Gminy Głównego Specjalistę ds. Budownictwa i Inwestycji Urzędu Gminy ustalono wnioskowane warunki zabudowy, jak również warunki i szczegółowe zasady zabudowy i zagospodarowania terenu wynikające z przepisów odrębnych, warunki dotyczące obsługi komunikacyjnej w zakresie infrastruktury technicznej oraz ochrony interesów osób trzecich. Linie rozgraniczające terenu inwestycji wskazane zostały na załączniku graficznym nr 1, zaś wyniki analizy funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu stanowią załącznik nr 2 i 3 do decyzji.
W odwołaniu od powyższej decyzji złożonym przez I. Z., zarzucono naruszenie art. 61 ust. 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym poprzez uznanie, iż został spełniony warunek dobrego sąsiedztwa, jak również § 3 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r. w sprawie sposobu ustalania wymagań dotyczącej nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. Nr 164, poz. 1588) poprzez nieprawidłowe ustalenie granic obszaru analizowanego. Wskazując na powyższe zarzuty odwołania I. Z. wniósł o uchylenie decyzji organu I instancji, ewentualnie o uchylenie decyzji organu I instancji i przekazanie sprawy temu organowi do ponownego rozpoznania. Uzasadniając powyższe wnioski odwołujący wyjaśnił, iż w odległości około 50 m od granicy działki nr "[...]" usytuowany jest zakład produkcyjny "A" należący do odwołującego się, który w ocenie funkcji oraz cech zabudowy sporządzonej dla potrzeb postępowania nie został uwzględniony. W odwołaniu zawarto także wniosek o ewentualne stwierdzenie nieważności decyzji organu I instancji na podstawie art. 156 § 1 pkt 5 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: kpa). Uzasadniając tenże wniosek odwołujący się podniósł, iż złożył pismo w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji z dnia "[...]" Nr "[...]" wydanej przez Wójta Gminy w przedmiocie pozwolenia na budowę rur kanalizacyjnych i wodnych. Odwołujący się mimo, iż był stroną w postępowaniu zakończonym decyzją z "[...]", to decyzja ta nie została mu doręczona Nigdy też odwołujący się nie wyraził zgody na budowę na jego nieruchomości (działka nr "[...]") rur wodnokanalizacyjnych, a inwestor nie posiadał prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane, co oznacza, iż decyzja z "[...]" dotknięta jest wada nieważności. W przypadku stwierdzenia nieważności tejże decyzji, decyzja organu I instancji z "[...]" będzie niewykonalna, ponieważ oddanie do użytku sieci wodociągowej jest niezbędne do wykonania decyzji organu I instancji z dnia "[...]" o warunkach zabudowy. Z decyzji z dnia "[...]" wynika bowiem, iż zaopatrzenie w wodę ma nastąpić z wodociągu gminnego, a odprowadzanie ścieków ma następować do kanalizacji gminnej. Stwierdzenie nieważności decyzji z "[...]" oznaczać będzie, iż niemożliwym będzie zaopatrzenie w wodę oraz odprowadzanie ścieków.