Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 6 grudnia 2006 r., sygn. I SA/Bk 57/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia NSA Janusz Lewkowicz, sędzia NSA Józef Orzel (spr.), Protokolant Beata Borkowska, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 28 listopada 2006 r. sprawy ze skargi W. M. na decyzję Dyrektora Izby Celnej w B. z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...] w przedmiocie długu celnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Celnej w B. na rzecz skarżącego W. M. kwotę 3.386 zł (słownie: trzy tysiące trzysta osiemdziesiąt sześć złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Postanowieniem Nr [...] z dnia [...].05.2005 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. wszczął z urzędu postępowanie celne w sprawie samochodu marki [...] o numerze nadwozia [...] rok produkcji 1986, zatrzymanego na polskim obszarze celnym w dniu 18.10.2002 r.

W wyniku przeprowadzonego postępowania decyzją z dnia [...].11.2005 r. Naczelnik Urzędu Celnego w B. Nr [...] stwierdził, iż w odniesieniu do samochodu osobowego [...] o numerze nadwozia [...] rok produkcji 1986 w dniu 31 sierpnia 2002 r., z mocy prawa, na podstawie art. 212§1 pkt. 1 Kodeksu celnego, powstał dług celny w przywozie, określił kwotę wynikającą z długu celnego, kwotę podatku akcyzowego oraz podatku od towarów i usług.

Organ I instancji ustalił, że Pan W. M. od kilku lat przebywał i pracował w H. Około 20 sierpnia 2002 r. przyjechał do Polski przedmiotowym samochodem. Dzień przed wyjazdem stwierdził, że w samochodzie awarii uległa pompa hamulcowa, której naprawa miała potrwać dwa tygodnie. Z uwagi, na pilny wyjazd powrotny do pracy pozostawił niesprawny samochód w kraju w dniu 31 sierpnia 2002 r. i wyjechał do H. innym środkiem transportu. Jednocześnie Pan W. M. wyjaśnił, że samochód był mu niezbędny do wykonywania pracy i zamierzał po naprawie wywieść go do H. Z uwagi na powyższe ustalenia Naczelnik Urzędu Celnego w B. w dniu 27 stycznia 2003 r. skierował do Sądu Rejonowego w B. P. akt oskarżenia przeciwko W. M. o to, że naruszył warunki odprawy celnej czasowej poprzez niedokonanie wywozu samochodu marki [...] z Polski, tj. o przestępstwo skarbowe określone w art. 88§1 kks. Ostatecznie wyrokiem z dnia 10 grudnia 2004 r. sygn. akt [...] Sąd Rejonowy w B. P. uniewinnił oskarżonego W. M. od popełnienia zarzuconego mu czynu i na mocy art. 113§1 kks w zw. z art. 230§2 kpk zarządził zwrot na rzecz oskarżonego wraz z kluczykiem i dokumentami pojazdu. Powyższy wyrok uprawomocnił się w dniu 19 kwietnia 2005 r. Pismem z dnia 4 lipca 2005 r. Pan W. M. złożył wniosek o wyrażenie zgody na dokonanie powrotnego wywozu w/w samochodu do H. Pismem z dnia 5 lipca 2005 r. Naczelnik Urzędu Celnego uwzględnił wniosek Strony i poinformował jakie warunki należy spełnić w celu nadania towarowi przeznaczenia powrotnego wywozu, w szczególności złożenia wymaganego zgłoszenia celnego oraz złożenia zabezpieczenia majątkowego na poczet ciążących na towarze należności celnych i podatkowych. Pomimo doręczenia powyższego pisma Pan W. M. nie podjął czynności zmierzających do nadania towarowi przeznaczenia celnego na powrotny wywóz towaru.