Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 20 listopada 2006 r., sygn. I SA/Wr 1384/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Ireneusz Dukiel po rozpoznaniu w dniu 20 listopada 2006 r. we Wrocławiu w trybie uproszczonym sprawy ze skargi S. T. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego w podatku od towarów i usług za listopad 2004 r. I. uchyla zaskarżoną decyzję; II. stwierdza, że wymieniona w pkt I decyzja nie podlega wykonaniu; III. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej we W. na rzecz skarżącej S. T. kwotę 1.391 zł (tysiąc trzysta dziewięćdziesiąt jeden złotych) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] nr [...] Naczelnik Urzędu Skarbowego w Ś. określił S. T. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiąc listopad 2004 r. w kwocie [...]. W uzasadnieniu tej decyzji organ wskazał na nieprawidłowości w zakresie podatku naliczonego wykazane w trakcie przeprowadzonej kontroli podatkowej w firmie A prowadzonej przez tego podatnika na zasadzie jednoosobowej działalności gospodarczej. Mianowicie postępowanie podatkowe wykazało, że w miesiącu listopadzie 2004 r. strona dokonała odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT numer [...] z dnia [...] w wysokości [...] dokumentującej nabycie usług porządkowych wykonanych przez P. Ż. prowadzącego działalność gospodarczą pod nazwą Przedsiębiorstwo B P. Ż., który to podmiot nie był zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT, a tym samym - nie miał uprawnień do wystawiania faktur VAT. Ustalono bowiem, że P. Ż. w kontrolowanym okresie nie figurował w ewidencji jako czynny podatnik VAT ani nie składał deklaracji podatku VAT za ten okres. Organ powołał się na treść przepisu § 14 ust. 2 pkt 1) lit. a) rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 97, poz. 970 ze zm.), zgodnie z którym w przypadku, gdy sprzedaż towarów i usług została udokumentowana fakturami wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nie uprawniony do wystawiania faktur, faktury te nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego. Zdaniem organu w tej sytuacji stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego w miesiącu listopadzie 2004 r. Ponadto organ stwierdził, iż prawo podatnika - nabywcy do odliczenia podatku naliczonego określone w art. 86 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. nr 54 poz. 535 ze zm.) nie jest prawem samoistnym, lecz warunkowym, co oznacza, że skorzystanie z tego prawa uzależnione jest od tego, czy w poprzedniej fazie obrotu sprzedawca podatek ten uiścił, zaś ryzyko wyboru niewłaściwego kontrahenta obciąża nabywcę, nawet jeśli działa on w dobrej wierze. Jednocześnie organ zauważył, że podatnik dokonując odliczenia naruszył obowiązki ewidencyjne określone w przepisie art. 109 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług, w myśl którego podatnicy podatku VAT są obowiązani prowadzić ewidencję zawierającą m.in. dane niezbędne dla określenia przedmiotu i podstawy opodatkowania oraz kwoty podatku naliczonego obniżające kwotę podatku należnego. Wobec tego organ I instancji dokonał rozliczenia podatku VAT za omawiany miesiąc, wyłączając podatek naliczony wynikający z zakwestionowanej faktury VAT, a w konsekwencji określił zobowiązanie podatkowe w innej wysokości, niż uczynił to podatnik.