Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 23 listopada 2006 r., sygn. II SA/Gd 911/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Dorota Jadwiszczok Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Górska Sędzia WSA Mariola Jaroszewska (spr.) Protokolant Sekretarz Sądowy Ilona Panic po rozpoznaniu w dniu 23 listopada 2006 r. na rozprawie sprawy ze skarg B. J. oraz S. L., K. T., A. H., M. J. i G. Z. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] sierpnia 2005r., nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji dotyczącej warunków zabudowy terenu 1. uchyla zaskarżoną decyzję; 2. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżących S. L., K. T., A. H.i M. J. kwoty po [...] zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Wójt Gminy K. decyzją z dnia [...] grudnia 2004r. Nr [...], wydaną na podstawie art. 104 Kpa oraz art. 4 ust. 2 pkt 2, art. 59 ust. 1, art. 60 ust. 2, art. 61 ustawy z dnia 27 marca 2003r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym( Dz. U. 2003 r., Nr 80, poz. 717), po rozpatrzeniu wniosku Przedsiębiorstwa Robót Inżynieryjno-Drogowych A. spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w K., dotyczącego realizacji zamierzenia inwestycyjnego polegającego na rozbudowie bazy produkcyjno-magazynowej o Wytwórnię Mieszanek Mineralno-Bitumicznych o wydajności [...] w K. na działkach [...], [...], [...] gmina K., ustalił warunki zabudowy dla planowanej inwestycji.

S. L., A. D., G. Z., K. T., A. H., J. K., M. J. oraz osobno B. J. zwrócili się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego z wnioskiem o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji.

W ocenie wymienionych wyżej osób wydane rozstrzygnięcie rażąco narusza prawo, a w szczególności art. 46 ust. 1, 9 i 10 w związku z art. 31 i 32 ust. 1 pkt 1 i 3 ustawy z 27 kwietnia 2001r. Prawo ochrony środowiska. Wada decyzji wynika głównie z faktu naruszenia przez organ orzekający obowiązujących zasad i procedur określonych w przywołanych wyżej przepisach. Zdaniem wnioskodawców organ nie zapewnił udziału społeczeństwa w postępowaniu związanym z wydaniem w/w decyzji w sposób przewidziany prawem. Ponadto, wnioskodawczyni - B. J. zarzuciła organowi pierwszej instancji "świadome i zamierzone działanie na jej szkodę w celu ochrony interesów inwestora". W szczególności naruszenie praw związane jest z narażeniem zabytkowej nieruchomości stanowiącej własność w/w, na negatywne oddziaływanie zamierzonej inwestycji. W ocenie wnioskodawców zachodzą zatem podstawy do stwierdzenia nieważności decyzji Wójta Gminy K. w oparciu o art. 156 § 1 pkt 2 Kpa.