Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 padziernika 2006 r., sygn. I SA/Wr 453/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ireneusz Dukiel (sprawozdawca) Sędziowie Sędzia WSA Katarzyna Radom Asesor WSA Katarzyna Borońska Protokolant Lucyna Barańska po rozpoznaniu w dniu 11 października 2006 r. we Wrocławiu na rozprawie sprawy ze skargi Z. B. i T. B. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania podatkowego z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych za 2001 r. oddala skargę.

Uzasadnienie

Podatnicy- Z. B. i T. B., w złożonym w dniu [...] zeznaniu o wysokości osiągniętego dochodu w 2001 r. (PIT- 36), wykazali dochód z tytułu posiadanego przez Z. B. udziału w A Z. B. sp. jawnej we W. w kwocie [...].

W wyniku kontroli przeprowadzonej w Przedsiębiorstwie A Z. B. sp. jawnej we W. w zakresie prawidłowości ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych za lata 1999- 2002 Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W. stwierdził zawyżenie w 2001 r. kosztów uzyskania przychodów spółki o wydatki w łącznej kwocie netto [...], w tym:

1) wydatki w kwocie [...], które zostały udokumentowane [...] fakturami stwierdzającymi nabycie usług związanych m. in. z wykonaniem i obróbką elementów urządzeń energetycznych (generatorów), które to usługi w rzeczywistości nie zostały zrealizowane przez podmioty gospodarcze wystawiające te faktury tj.: C P. S. i Zakład D A. T.,

2) odpisy amortyzacyjne w kwocie [...] w związku z uwzględnieniem w wartości początkowej środka trwałego (wiaty stalowej) wydatku w kwocie netto [...] udokumentowanego nierzetelna fakturą Zakładu D A.T. stwierdzająca nabycie usługi montażu konstrukcji stalowych.

Organ I instancji po stwierdzeniu, iż zapisy w księgach rachunkowych nie odzwierciedlały stanu faktycznego, nie uznał ksiąg rachunkowych spółki za dowód tego co wynika z zawartych w nich zapisów w części dotyczącej zapisów dokonanych w 2001 r. na podstawie zakwestionowanych faktur VAT, przy czym odstąpił jednak od określenia podstawy opodatkowania w drodze oszacowania uznając, że dane wynikające z ksiąg rachunkowych, uzupełnione dowodami uzyskanymi w toku postępowania, pozwalają na określenie podstawy opodatkowania. Przychód spółki organ I instancji przyjął w wysokości [...], tj. takiej samej jak wykazana w księgach rachunkowych oraz zeznaniu podatkowym, natomiast koszty uzyskania przychodów wyliczono w wysokości [...], tj. z pominięciem wartości zakwestionowanych nierzetelnych faktur.