Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Wa 1944/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Asesor WSA Jarosław Trelka, po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 25 października 2006 r. sprawy ze skargi D. N. na decyzję Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych z dnia [...] sierpnia 2006 r. nr [...] w przedmiocie świadczenia w drodze wyjątku 1. stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji z dnia [...] czerwca 2006 r. nr [...] 2. określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości

Uzasadnienie

II SA/Wa 1944/06

UZASADNIENIE

Pismem z dnia 15 lutego 2006 r. D.N. zwróciła się do Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych (ZUS) o przyznanie renty rodzinnej w drodze wyjątku dla swojej małoletniej córki, M. S., po jej zmarłym ojcu J. S. Opisała w nim swoją trudną sytuację materialną, chorobę i śmierć ojca jej dziecka, obowiązek zwrotu niesłusznie pobranego świadczenia społecznego. Po śmierci ojca jej dziecka sytuacja jej materialna znacznie się pogorszyła, nie otrzymuje od tej daty alimentów na dziecko. Nie otrzymuje też żadnej pomocy od rodziny ani znajomych.

Decyzją z dnia [...] czerwca 2006 r. Prezes ZUS odmówił skarżącej wnioskowanego świadczenia z uwagi na brak spełnienia warunków określonych w art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (t.j. Dz. U. z 2004 r. nr 39, poz. 353 ze zm.). Organ wskazał, że stosownie do tego przepisu ubezpieczonym oraz pozostałym po nich członkom rodziny, którzy wskutek szczególnych okoliczności nie spełniają warunków wymaganych w ustawie do uzyskania prawa do emerytury lub renty, nie mogą - ze względu na całkowitą niezdolność do pracy lub wiek - podjąć pracy lub działalności objętej ubezpieczeniem społecznym i nie mają niezbędnych środków utrzymania, Prezes Zakładu Ubezpieczeń Społecznych może przyznać w drodze wyjątku świadczenia w wysokości nieprzekraczającej odpowiednich świadczeń przewidzianych w ustawie. Dla przyznania po osobie zmarłej świadczenia tym trybie ocenić należy przede wszystkim, czy osoba zmarła spełniałaby te warunki. Organ wskazał, że zmarły, od 1999 r. do chwili powstania całkowitej niezdolności do pracy w lutym 2004 r. nie pracował, a nie zaszły żadne szczególne okoliczności uzasadniające jego bezczynność zawodową. Jeśli nawet prowadził działalność gospodarczą, to nie odprowadzał wymaganych składek ubezpieczenia społecznego. W tym okresie zmarły nie miał też orzeczonej całkowitej niezdolności do pracy.