Wyrok WSA w Kielcach z dnia 24 padziernika 2006 r., sygn. II SA/Ke 205/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Grabowska (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Ewa Rojek, Asesor WSA Mirosław Surma, Protokolant Sekretarz sądowy Łukasz Pastuszko, po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 października 2006 roku sprawy ze skargi Prokuratora na decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego 1. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzająca ją decyzję organu pierwszej instancji; 2. stwierdza nieważność decyzji Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] znak [...]; 3. orzeka, że decyzje określone w punkcie pierwszym i drugim nie podlegają wykonaniu w całości.

Uzasadnienie

II SA/Ke 205/06

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] znak [...]Inspektor Nadzoru Budowlanego po rozpatrzeniu odwołania Prokuratora utrzymał w mocy decyzję Inspektora Nadzoru Budowlanego umarzającą dotychczasowe postępowanie administracyjne w sprawie ziemnego zbiornika usytuowanego na działce nr. ewid. 92/1 położonej w miejscowości R. M. W motywach wskazał, że Inspektor Nadzoru Budowlanego pismem z dnia 12 października 2004 r. poinformował strony o wszczęciu postępowania w sprawie samowolnie wybudowanego ziemnego zbiornika wodnego przez W. G. i T. T., a następnie decyzją z dnia [...] Nr [...] nałożył na nich jako inwestora i właściciela zbiornika obowiązek opracowania i przedłożenia w zakreślonym terminie dokumentacji technicznej tj. inwentaryzacji geodezyjnej powykonawczej zbiornika oraz opinii technicznej dotyczącej stanu wykonanych samowolnie robót budowlanych. Z uwagi na fakt, że nałożony obowiązek nie został wykonany, organ decyzją z dnia [...] Nr [...] nakazał W. G. i T. T. dokonanie rozbiórki zbiornika. W wyniku rozpatrzenia odwołania wniesionego przez T. T. i W. G. Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją z dnia [...] znak [...] uchylił decyzję organu pierwszej instancji przekazując sprawę do ponownego rozpoznania. Organ wskazał na potrzebę przeprowadzenia postępowania celem wyjaśnienia czy zbiornik został wybudowany, czy też jedynie odmulony. Jednocześnie organ odwoławczy zwrócił uwagę na śmierć T. T., która nastąpiła po wniesieniu odwołania i konieczność prowadzenia postępowania z udziałem jego spadkobierców. Inspektor Nadzoru Budowlanego, po przeprowadzeniu dodatkowego postępowania wyjaśniającego, decyzją z dnia [...] znak [...] umorzył postępowanie w sprawie. Podniósł, że zbiornik został wykonany przed 50 laty, zaś roboty ziemne wykonane przez W. G. i T. T. ograniczyły się jedynie do konserwacji istniejącego zbiornika tj. odmulenia i oczyszczenia dna oraz wyrównania brzegów istniejącego zbiornika. Organ odwoławczy nie podzielił stanowiska Prokuratora, który przystąpił do postępowania przed organem pierwszej instancji (pismo z 10 października 2005 r), że wykonane prace miały charakter prac remontowych. Powołał się na przepis art. 3 pkt. 7 i pkt. 8 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo Budowlane (t.j. Dz. U. z 2003 r. Nr 207 poz. 2016 ze zm. ) z którego wynika, że roboty budowlane to budowa, prace polegające na przebudowie, montażu, remoncie lub rozbiórce obiektu budowlanego, przy czym za remont należy rozumieć wykonanie w istniejącym obiekcie robót budowlanych, polegających na odtworzeniu stanu pierwotnego, a nie bieżącej konserwacji. W ocenie organu wykonane prace polegające na odmuleniu dna i wyrównaniu brzegów miały charakter prac konserwatorskich. Oceny tej nie może zmienić fakt oznakowania brzegów zbiornika taśmą, postawienie tablicy o zakazie kąpieli jak również wymiary zbiornika. Skoro prac konserwatorskich nie zalicza się do robot budowlanych, do ich wykonania nie jest wymagane uzyskanie pozwolenia na budowę lub zgłoszenie, zachodziły zatem przesłanki do umorzenia postępowania.