Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 27 wrzenia 2006 r., sygn. II SA/Wr 295/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym Przewodniczący: Sędzia NSA - Andrzej Wawrzyniak Sędzia WSA - Anna Siedlecka Sędzia NSA - Julia Szczygielska /sprawozdawca/ Protokolant: aplik. prok. Borys Daszkiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 27 września 2006 r. sprawy ze skargi A Spółka z o. o. w W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia 7 lutego 2005 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta L. z dnia 18 marca 2003 r. o ustaleniu warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej w L. przy ul. J. P. [...] (działka nr [...], obręb [...]) I. uchyla zaskarżoną decyzję i poprzedzającą ją decyzję z dnia 30 listopada 2004 r., [...]; II. orzeka, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana; III. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. na rzecz A Spółka z o. o. w W. kwotę 455,00 zł /czterysta pięćdziesiąt pięć złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 30 listopada 2004 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w L., na podstawie art. 156 § 1 pkt 2, art. 157 § 1, art. 158 § 1 kpa, z urzędu stwierdziło w całości nieważność decyzji z dnia 18 marca 2003 r. Prezydenta Miasta L. Nr [...] w sprawie ustalenia dla A Sp. z o. o. w W. warunków zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie stacji bazowej telefonii komórkowej na istniejącym pylonie reklamowym, kontenera technicznego oraz przyłącza energetycznego, przewidzianej do realizacji w L. przy ul. J. P. (działka nr [...], obręb [...]).

W uzasadnieniu decyzji SKO wskazało, iż decyzja organu I instancji dotknięta jest wadę kwalifikowaną, przewidzianą w przepisie art. 156 § 1 pkt 2 kpa, a polegającą na tym, iż pomimo braku planu miejscowego, którego termin ważności upłynął 31 grudnia 2002 r. - Prezydent Miasta L., decyzją z dnia 18 marca 2003 r. ustalił warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla planowanej inwestycji, powołując w podstawie prawnej rozstrzygnięcia nieobowiązujące już ustalenia planu miejscowego z 1986 r.