Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 2 sierpnia 2006 r., sygn. IV SA/Wr 86/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Sikorska Sędziowie Sędzia WSA Wanda Wiatkowska - Ilków Asesor WSA Alojzy Wyszkowski Protokolant Aleksandra Rygielska po rozpoznaniu w Wydziale IV na rozprawie w dniu 2 sierpnia 2006 r. sprawy ze skargi P. W. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w J. G. z dnia [...] r. nr [...] w przedmiocie odmowy przyznania dodatku mieszkaniowego oddala skargę.

Uzasadnienie

Zastępca Burmistrza Urzędu Miasta i Gminy B. dnia [...] roku wydał decyzję znak [...] na mocy której odmówił P. W. przyznania dodatku mieszkaniowego argumentując powyższe faktem, iż obliczony dodatek mieszkaniowy nie przekraczał kwoty 2% najniższej emerytury. Wobec złożenia w dniu [...] roku wniosku o przyznanie dodatku mieszkaniowego przez wnioskodawcę przeprowadzono postępowanie i w oparciu o załączoną do przedmiotowego wniosku dokumentację w tym m.in. deklarację o wysokości dochodów ustalono, iż gospodarstwo domowe wnioskodawcy, składające się z [...] osoby, osiąga dochody w wysokości [...] zł miesięcznie.

Od powyższej decyzji odwołanie złożył P. W., zarzucając organowi pierwszej instancji błędne ustalenie wysokości dochodu gospodarstwa domowego.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w J. G. utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję wskazując w uzasadnieniu, że dodatek mieszkaniowy w myśl ustawy z dnia 21 czerwca 2001 roku o dodatkach mieszkaniowych należy rozumieć jako szczególne świadczenie pieniężne wypłacane przez gminę na rzecz wskazanych w ustawie osób o niskich dochodach, znajdujących się w trudnej sytuacji, którym przysługuje tytuł prawny do lokalu, w celu umożliwienia im zapłaty czynszu oraz pokrycia innych obciążających je wydatków na zajmowany lokal. Głównym zadaniem instytucji dodatku mieszkaniowego jest zrekompensowanie osobom uzyskującym niskie dochody, które nie są w stanie ponieść pełnych kosztów utrzymania mieszkania, skutków większego obciążenia ich budżetów domowych, wynikających ze zwiększonych wydatków na mieszkanie i podwyżki czynszów regulowanych. Zwrócił na to uwagę Trybunał Konstytucyjny w uzasadnieniu wyroku z dnia 4 lutego 1997 r. P. 4/96 (OTK 1997/1 poz. 3). Stanowisko to znalazło odzwierciedlenie także w orzecznictwie sądowym (wyrok NSA z dnia 17 stycznia 2002 r. SA/Rz 898/2000, nie publ.).