Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7 czerwca 2006 r., sygn. I SA/Lu 109/06

 

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Ewa Gdulewicz, Sędziowie NSA Danuta Małysz, NSA Irena Szarewicz-Iwaniuk (spr.), Protokolant st. sekr. sąd. Marta Sochal, po rozpoznaniu w Wydziale I na rozprawie w dniu 7 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi L. G. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej z dnia [...] nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych za 1999 r. - oddala skargę

Uzasadnienie

Zaskarżoną decyzją z dnia [...] Dyrektor Izby Skarbowej, działając na podstawie art. 233 § 1 pkt. 1 Ordynacji podatkowej, po rozpatrzeniu odwołania L. G. od decyzji Naczelnika Pierwszego Urzędu Skarbowego z dnia [...] maja 2005r. znak [...] w sprawie określenia wysokości zobowiązania podatkowego w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999r. w kwocie 6.558.653,10 zł - utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.

W uzasadnieniu swojego rozstrzygnięcia wskazał, iż w toku postępowania podatkowego przeprowadzonego przez organ I instancji oraz poprzedzającej je kontroli podatkowej w zakresie działalności gospodarczej prowadzonej przez podatniczkę L. G. pod firmą Sklep Wielobranżowy "[...]" stwierdzono zawyżenie kosztów uzyskania przychodów o kwotę 50 zł, stanowiącą darowiznę na dofinansowanie zabawy choinkowej.

Stwierdzono nadto zaniżenie zarówno w deklaracji PIT-13, jak i rocznym zeznaniu podatkowym PIT-32 wysokości przychodu uzyskanego z tytułu sprzedaży 3636 szt. akcji Zakładów Piwowarskich o kwotę 7.757.176 zł.

Powyższe ustalenia, poparte zgromadzonym materiałem dowodowym, szeroko omówionym w uzasadnieniu decyzji organu I instancji, były podstawą wydania decyzji przez ten organ.

Nie zgadzając się z decyzją organu I instancji L.G., działająca przez ustanowionego w sprawie pełnomocnika, wniosła od niej odwołanie. W odwołaniu tym zarzucała wydanie decyzji z naruszeniem art. 21 § 3 Ordynacji podatkowej, poprzez jego niewłaściwe zastosowanie, rażące naruszenie przepisów postępowania, tj. art. 120, art.121, art.122, art.123, art.124, art.125, art.180, art.187§1, art.191, art.200 oraz art. 210 § 4 wymienionej ustawy, poprzez uchylenie się od wszechstronnego działania w celu dokładnego wyjaśnienia stanu faktycznego sprawy, a w szczególności okoliczności dotyczących zawarcia umowy i ceny, za jaką zbyto akcje, nieprzeprowadzenie dowodu z przesłuchania wszystkich świadków, a zwłaszcza drugiej strony transakcji - J. G. oraz innych osób, których dane ustalone zostały w toku postępowania, a które to dowody mają doniosłe znaczenie dla rozstrzygnięcia, selektywną ocenę dowodów i faktów oraz rozstrzygnięcie wszystkich wątpliwości wg zasady in dubio pro fisco, a w szczególności dotyczących zrealizowanej transakcji i ceny za nabyte akcje, a także zwrotu gotówki przekazanej, a niewykorzystanej na nabycie akcji na rzecz J. G., tworzenie domniemań co do rzeczywistego przebiegu zdarzeń w oparciu o część faktów dotyczących innych transakcji, brak podjęcia skutecznych działań w celu przesłuchania J. G., bezprawne włączenie protokołów przesłuchania świadków z innych postępowań, bez zapewnienia udziału strony, posługiwanie się możliwie najprostszymi środkami, co jednak doprowadziło do naruszenia zasad postępowania podatkowego, niewyjaśnienie przesłanek, którymi kierował się organ przy załatwianiu sprawy, niewyjaśnienie rozbieżności, jakie pojawiły się w toku konfrontacji materiału dowodowego, a w szczególności oparcie się na zeznaniach określonej grupy osób żywotnie zainteresowanych w zniekształcaniu rzeczywistości, a pominięcie innych zeznań, niezrozumienie mechanizmów giełdowych i strategii związanej z przejmowaniem spółek giełdowych w drodze wykupu akcji oraz wpływu takich działań na kształtowanie cen akcji nabywanych od małych i średnich akcjonariuszy, ustalenie wartości akcji bez uwzględnienia wartości bilansowej przedsiębiorstwa, przez co ocena dowodów przybrała charakter dowolny, kierowanie się zasadą szybkości postępowania, zamiast wnikliwości, przez co nie przeprowadzono dowodu z przesłuchania J. G., brak prawnego i faktycznego uzasadnienia decyzji.