Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. III SA/Gd 207/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Marek Gorski, Sędziowie: WSA Felicja Kajut (spr.), WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant st. sekr. sądowy Kinga Czernis, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 08 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi Z. R. na decyzję [...] Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego [...] z dnia 6.02.2006 r. nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej uchyla zaskarżoną decyzję.

Uzasadnienie

Decyzją z dnia 13 kwietnia 2000 r. nr [...] Kolejowy Inspektor Sanitarny [...] na podstawie art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 marca 1985 r. o Inspekcji Sanitarnej (Dz. U. z 1998 r., Nr 90, poz. 575 ze zm.), art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 1980 r., Nr 9, poz. 26 ze zm.) oraz § 10 ust. 1 i 13 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz. U. Nr 65, poz. 293 ze zm.) odmówił stwierdzenia u Z. R. choroby zawodowej w postaci uszkodzenia narządu słuchu wywołanego działaniem hałasu.

W uzasadnieniu przedmiotowej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, iż Z. R. w latach 1966 - 1999 pracował na stanowiskach, na których narażony był na hałas. Z opinii Kolejowego Ośrodka Medycyny Pracy w G. wynika, że u skarżącego stwierdzono niedosłuch mieszany, które to stwierdzenie z lekarskiego punktu widzenia nie pozwala na rozpoznanie zawodowego uszkodzenia słuchu. Opinia ta została wydana, jak wskazał organ, w oparciu o wytyczne metodologiczne wydane przez Ministerstwo Zdrowia i Opieki Społecznej na podstawie art. 237 § 4 ustawy Kodeks pracy. Nadto organ podał, że również badania przeprowadzone przez Centrum Naukowe Medycyny Kolejowej w W. nie pozwoliły na rozpoznanie choroby zawodowej.

W odwołaniu od powyższej decyzji Z. R. podniósł, że ubytek słuchu jest spowodowany warunkami pracy, gdyż przez cały okres zatrudnienia był narażony na przewiewy, hałas i wibracje oraz działanie pola magnetycznego.