Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 1 czerwca 2006 r., sygn. I SA/Bk 353/05

Dla określenia podstawy opodatkowania w podatku od spadków i darowizn, ważna jest nie tylko sama możliwość wystąpienia przez osoby uprawnione wobec spadkobiercy z roszczeniem o zachowek, ale także ustalenie rzeczywistej wielkości tego roszczenia. Nieuzasadnione byłoby obniżenie podstawy opodatkowania wówczas, gdy uprawniony do zachowku w ogóle z takim roszczeniem nie występuje. Prowadziłoby to bowiem do obniżania podstawy opodatkowania i w rezultacie samego podatku o wartość wyłącznie hipotetyczną, a nie realny ciężar. Dlatego też za dług spadku, o którym mowa w art. 7 ust. 1 cyt. ustawy można uznać zasądzoną od spadkobiercy sumę pieniężną, potrzebą do pokrycia zachowku albo jego uzupełnienia, a nie samo roszczenie o zasądzenie tej kwoty.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Białymstoku Wydział I w składzie następującym: Przewodniczący sędzia NSA Mieczysław Markowski, Sędziowie sędzia NSA Józef Orzel, asesor WSA Wojciech Stachurski (spr.), Protokolant Urszula Zajko, po rozpoznaniu w dniu 01 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi M. F. S. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] września 2005 r. Nr [...] w przedmiocie podatku od spadków i darowizn 1. uchyla zaskarżoną decyzję, 2. stwierdza, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana w całości, 3. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej w B. na rzecz M. F. S. kwotę 100,00 zł (słownie: sto) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego