Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 11 maja 2006 r., sygn. II SA/Wr 43/05

W IMIENIU RZECZPOSPOLITEJ POLSKIEJ Dnia 11 maja 2006 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA - Anna Siedlecka Sędziowie: Sędzia NSA - Julia Szczygielska (sprawozdawca) Asesor WSA - Olga Białek Protokolant: Agnieszka Struńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 maja 2006 r. sprawy ze skargi D. Zespołu Parków Krajobrazowych we W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. z dnia [...]r. Nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania I. uchyla zaskarżone postanowienie; II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego we W. na rzecz D. Zespołu Parków Krajobrazowych we W. kwotę 355 zł /trzysta pięćdziesiąt pięć złotych/ tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie

Postanowieniem z dnia [...]r. Nr [...]Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W., na podstawie art. 134 kodeksu postępowania administracyjnego, stwierdziło niedopuszczalność odwołania wniesionego przez radcę prawnego W. Z., powołującego się na pełnomocnictwo Dyrektora D. Zespołu Parków Krajobrazowych we W., od decyzji Burmistrza Miasta i Gminy S. z dnia [...]r. Nr [...] ustalającej, na rzecz B. S.- K. i W. K., warunki zabudowy i zagospodarowania terenu dla inwestycji polegającej na budowie domku letniskowego, parterowego z poddaszem użytkowym, dachem stromym, symetrycznym, przewidzianej do realizacji na działce nr [...],[...], obręb S..

W uzasadnieniu postanowienia organ podniósł, iż odwołanie od decyzji w imieniu Dyrektora D. Zespołu Parków Krajobrazowych we W. wniósł radca prawny W. Z., który w ocenie Samorządowego Kolegium Odwoławczego nie jest osobą mającą do tego upoważnienie. Samorządowe Kolegium Odwoławcze wywiodło, iż z treści załączonego do odwołania pełnomocnictwa wynika, iż nie obejmuje ono żadnego postępowania administracyjnego prowadzonego przed Samorządowym Kolegium Odwoławczym, bowiem umocowuje ono radcę prawnego W. Z. do reprezentowania D. Zespołu Parków Krajobrazowych dopiero na sądowym etapie kontroli decyzji administracyjnych (a nie weryfikacji w toku instancji). Kolegium wywiodło, iż bezspornie żadna faza postępowania odwoławczego nie stanowi "sprawy sądowej" i nie ulega przy tym wątpliwości, że ani organ pierwszej instancji (tj. Burmistrz Miasta i Gminy S.), ani organ odwoławczy (w tym przypadku Samorządowe Kolegium Odwoławcze we W.), nie są organami wymiaru sprawiedliwości, o których mowa w analizowanym pełnomocnictwie. Zauważyło, iż mamy zatem do czynienia z wadliwym odwołaniem, bo wniesionym przez podmiot nie legitymujący się stosownym pełnomocnictwem, a stwierdzony w tym przypadku defekt kwalifikuje się jako błąd określany w literaturze mianem falsus procurator, a jego ujawnienie na etapie postępowania odwoławczego obliguje do stwierdzenia niedopuszczalności wniesionego odwołania z przyczyn podmiotowych.