Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 kwietnia 2006 r., sygn. I SA/Wr 378/05

Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: S.NSA Lidia Błystak Sędziowie: S.WSA Ludmiła Jajkiewicz S.WSA Katarzyna Radom - sprawozdawca Protokolant: apl. prokuratorski Joanna Kopczyńska po rozpoznaniu w dniu 19 kwietnia 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi A Spółka z o.o. z siedzibą w W. D. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej we W. Ośrodek Zamiejscowy w W. z dnia [...]. o nr [...] w przedmiocie określenia odsetek za zwłokę od zaniżonych zaliczek w podatku dochodowym od osób prawnych za miesiące styczeń oraz od kwietnia do listopada 2001 r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...]. nr [...]Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej we W.powołując się na przepis art. 25 ust. 1 i 2 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz art. 207, art. 53a w związku z art. 51 § 2 ustawy Ordynacja podatkowa określił Skarżącej wysokość odsetek za zwłokę od zaległości podatkowych z tytułu zaliczek na podatek dochodowy od osób prawnych za miesiące styczeń oraz od kwietnia do listopada 2001 r.

Czynności kontrolne ujawniły, iż w badanym okresie rozliczeniowym Skarżąca w ciężar kosztów uzyskania przychodów ujęła wydatki w kwocie [...]zł. poniesione na podstawie 278 faktur wystawionych przez Stację Paliw B" w G., które nie odzwierciedlały rzeczywistych transakcji gospodarczych. Powyższych ustaleń dokonano w oparciu o analizę porównawczą oryginałów faktur znajdujących się u Skarżącej oraz kopii dokumentów posiadanych przez Stację Paliw. Ujawniono, że w 257 przypadkach oryginały faktur wystawione były na Skarżącą, natomiast kopie tych faktur zostały wystawione na inne podmioty, co dowodzi, że do każdej kopii wystawiono co najmniej dwa oryginały dokumentujące tą samą sprzedaż. W 20 przypadkach faktury zostały wystawione na podstawie więcej niż jednego paragonu fiskalnego, co stanowi naruszenie § 38 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29.12.1999 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Z poczynionych ustaleń, potwierdzonych wyjaśnieniami słuchanego w charakterze świadka pracownika stacji M. S., wynikało, iż paragony stanowiące podstawę wystawienia faktur dokumentowały sprzedaż paliwa dla indywidualnych klientów, którzy nie odebrali paragonu. Analiza tych dokumentów wykazała, iż potwierdzona nimi sprzedaż dotyczyła niewielkiej ilości paliwa (od 7, 94 l. do 19,84 l.), dokonywana była w krótkich odstępach czasu niejednokrotnie w niedzielę i święta a więc dni, w których Skarżąca nie wykonywała pracy. Część zakupów dokumentowana paragonami opłacana była kartą płatniczą, a z oględzin ww. dowodów wynikało, iż płatności dokonywali indywidualni klienci, ponadto Spółka nie posiadając wiedzy o sposobie regulowania należności dokumentowała zapłatę wystawiając dowody KW. Jedna faktura o nr [...]wystawiona została dla Spółki, na podstawie jednego paragonu fiskalnego, z informacji uzyskanych od Centralnego Biura Śledczego prowadzącego w tej sprawie dochodzenie wynikało jednak, iż na sprzedaż tę wystawiono co najmniej dwa oryginały faktur.