Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 18 kwietnia 2006 r., sygn. I SA/Bd 88/06

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Leszek Kleczkowski Sędziowie Sędzia WSA Teresa Liwacz Asesor WSA Urszula Wiśniewska (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sąd. Joanna Synakiewicz po rozpoznaniu w dniu 18 kwietnia 2006r. na rozprawie sprawy ze skargi R. I. Sp. z o.o. we W. na decyzję Dyrektora Izby Skarbowej w B. z dnia [...] 2005r. nr [...] w przedmiocie określenia zobowiązania dodatkowego w podatku od towarów i usług za miesiące od marca do sierpnia 2002r. oddala skargę

Uzasadnienie

Decyzją z dnia [...] 2005r., nr [...] Dyrektor Urzędu Kontroli Skarbowej w B. określił dla R. I. Sp. z o. o. we W. zobowiązanie podatkowe w podatku od towarów i usług za miesiące marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec i sierpień 2002r. oraz ustalił dodatkowe zobowiązanie podatkowe za miesiące marzec, kwiecień, maj czerwiec i lipiec 2002r. Przeprowadzone postępowanie wykazało, że Spółka świadcząc umowy najmu pomieszczeń biurowych oraz umowy przechowania błędnie wystawiła faktury i wykazał należny podatek w deklaracjach VAT-7 nie w miesiącach płatności wynikających z umów lecz dopiero w miesiącu sierpniu 2002r. czym naruszyła przepisy art. 6 ust. 8b pkt 4 ustawy z dnia 08 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym (Dz. U. Nr 11 poz. 50 ze zm.).

Od decyzji organu I instancji strona wniosła odwołanie. Spółka zaskarżyła decyzję w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące marzec, kwiecień, maj, czerwiec, lipiec 2002r. zarzucając jej brak podstawy prawnej, co stanowi naruszenie przepisu art. 120 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005r., Nr 8, poz. 50 ze zm.), a tym samym art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

Decyzją z dnia [...] 2005r., nr [...] Dyrektor Izby Skarbowej w B. utrzymał decyzję organu pierwszej w mocy.

Organ odwoławczy po przeanalizowaniu argumentów podniesionych w odwołaniu nie podzielił stanowiska przedstawionego przez Spółkę w kwestii braku podstawy prawnej do ustalenia zaskarżoną decyzją dodatkowego zobowiązania podatkowego. Stwierdził, iż nawet błędne przywołanie art. 27 ust. 5 i 6 ustawy z dnia 08 stycznia 1993r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym nie jest tożsame z brakiem podstawy prawnej. Porównanie treści przepisu art. 27 ust. 5 i 6 tej ustawy z treścią art. 109 ust. 4, 5 i 6 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), a która to ustawa powinna być przywołana, pozwala stwierdzić, że przepisy zawierają identyczną regulację. Błędne przytoczenie podstawy prawnej, nie skutkuje innym rozstrzygnięciem niż podjęte przez organ I instancji, nie jest to w ocenie organu odwoławczego naruszenie przepisów mające wpływ na wynik sprawy, a to dopiero uzasadniałoby uchylenie zaskarżonej decyzji. Organ wskazał na uchwałę siedmiu sędziów Izby Finansowej Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 12 września 2005r., I FSK 424/05, w której odrzucono możliwość uznania braku przepisów przejściowych jako lukę w prawie. Oznacza to przyznanie organom skarbowym prawa nałożenia na podatnika sankcji odnoszącej się do zdarzeń sprzed dnia [...] 2004r. Zatem istniała podstawa prawna do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego za miesiące marzec, kwiecień maj, czerwiec i lipiec 2002r., i decyzja jest w tym zakresie prawidłowa, a organ I instancji nie naruszył zasady art. 120 Ordynacji podatkowej, a tym samym zasady art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.